Thomas Mann 1929 yılında Nobel Edebiyat Ödülünü kazanmış bir yazardır ve aynı zamanda da iyi bir düşünürdür. Tıpkı Albert Camus ve Sartre gibi. Kitabını okumaya yönelten temel etken de bu oldu. Aldatılmış kadın kitabını bitirdiğimde ismin kitabın içeriğiyle çok uygun olmadığını düşünmüştüm. Ufak bir araştırmayla Can yayınlarının çevirdiği " Aldanan Kadın" isminin ise daha uygun olduğunu fark ettim. Ancak elimde Cem yayınevinden olanı bulunduğu için bunu okudum. Kitabın konusu yaşı 50'yi aşmış bir kadının 24 yaşında bir gence duyduğu duygusal sevgiyi anlatıyor. Bayan Rosalie dul, iki çocuklu bir annedir. Oğlu'nun genç inglizce ögretmeni Ken' e aşık olur. Bayan Rosalie yaşı büyük bile olsa bu tür duyguları insanların hissedebileceği görüşündedir. Kitapta da oldukça ısrarcı olduğunu görüyoruz. Doğuştan fiziksel alarak ayağı hafif problemli olan kızı Anna ise annesine göre oldukça gerçekçidir. Bunun temel sebebi ise doğuştan gelen fiziksel kusurudur. Olaylara duygusal değil de gerçekçi bakabilen Anna, annesinin tek dert ortağıdır. Bayan Rosalie aşık olduğunu söylediğinde Anna onun oğlu yaşında bir gençle böyle bir şey yaşamasının doğru olmadığını söyler. Ancak Bayan Rosalie hemen bir bahane bulur. Mitolojik bir olayla kendi olayını benzeterlik kurar ve buna dayanarak sürekli kızı Anna ile bu tür sohbetler yapar. Hz. İbrahim ile cariyesi Sara'nın Hz. İbrahim'in ilerleyen yaşına rağmen çocuk sahibi olmalarını doğanın bağışlayıcılığına bağlar. Sürekli de bu durumu dile getirir. Kitapta felsefi açıdan anne kızın yaptığı konuşmalar kitabın genel kurgusunu oluşturuyor. Rosalie'nin duyguları sürekli kitaba hakim. Ancak kadının aşık olduğu Ken'in maalesef duygularını anlayamıyoruz. Sıradan aldırmayan bir erkek gibi karşılıyor bizi. Nitekim erkeklerin birçoğunun gösterdiği basit tepkileri görüyoruz. Duyguları yaşayan sadece Rosalie'dir ve bu da aslında kitabın adının neden " Aldanan Kadın" olduğunu açıklıyor. Yoğun duygular hissettiği andan itibaren kadınların üretkenliğine dayalı fiziksel değişimler de yaşayan Bayan Rosalie kendisini doğanın tıpkı Hz. İbrahim ve cariyesi Sara' ya sunulan olayın aynısı olduğunu düşünüp sürekli buna inanır. Sadece onun duygularının olduğu, aşık olduğu gencin duygusallığa dair hiçbir yaklaşım ve davranışının olmadığı o kadar bellidir ki nitekim kitabın sonunda kadının yaşadığı sağlık problemi de Bayan Rosali'nin her açıdan aldanan yaşı büyük bir hanımefendi olduğunu gösteriyor. Bazen doğa bize mesaj vermez. Bazen yaşananlar yasanmıştır ve olaylar sadece yaşayanlara aittir. Yaşanan bir olayı üzerimize geçirilen bir kıyafet gibi düşünelim ve bu kıyafet bizim üzerimize oturmayabilir. Bazen sadece biz kendimizi aldatırız, yaşananlar bizim düşündüğümüz gibi degildir de biz kendimizi buna inandırmışızdır.

Aldatılmış KadınThomas Mann · Cem Yayınevi · 20001,383 okunma

·

196 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Birgül Kocakaya