Oscar Wilde’nin tek romanı olma özelliği taşıyan bu kitapta ; Erkeklerin bile taparak sevdiği ,olağanüstü güzellikte olan genç ve yakışıklı Dorian Gray’in ünlü ressam Basil Hallword tarafından bir gün portresi yapılır..Basil’de onun güzelliğine vurulmuş ve hayranlığını çekinmeden söyleyen bir ressam... Tablosunda tüm ruhunu ortaya koyar ve muhteşem bir portre yapar.Bu portreyle birlikte kendisinin güzelliğini keşfeden ve Basil’in arkadaşı aykırı görüşlere sahipliğiyle ünlü Lord Henry ile tanışan Dorian narsizme kapılarak gençliğinin ve güzelliğinin kaybolmaması için dilekte bulunur. Portreyi kendiyle özdeştiren Dorian keşke ilerde yaşlanacak-çirkinleşecek olan ben değil portre olsa da, ben hep genç ve güzel kalsam diye düşünür.. Belki de saflıkla istenen bu dilek sonradan hayatının kabusuna ve sonuna kadar acı çekmesine sebep olur..Çünkü dileği gerçekleşmiştir!! Roman da; sanat, aşk, kadın-erkek ilişkileri, din,insan ruhu, güzellik, toplumun önyargıları, vicdan,iyilik-kötülük,mutluluk gibi kavramları çok ince detaylarla eleştiriyor..(hem de 19.yy Londra’sın da) Oscar Wilde bir açıklamasında romanıyla ilgili: "Basil Hallword, ben olduğumu sandığım kişidir; Lord Henry, dünyanın ben sandığı kişidir; Dorian Gray ise ben olmak istediğim kişidir, belki başka çağda..." söyler.. Yazıldığı dönemde eşcinselliği ve hazzı öne çıkardığı gerekçesiyle sansüre uğrayan bazı bölümlerin çıkarıldığı kitapta bu gibi düşüncelere ithafen;"İnsanların ahlaksız diye nitelediği kitaplar, insanları kendi ahlaksızlıklarıyla yüzleştiren kitaplardır. Hepsi bu." diyerek muhteşem bir cevap verir.. Çok etkileyici, insanı derinden sarsan ve düşündüren kitaplardan okumayanlar mutlaka okumalı bence.. “Bugünlerde insanlar her şeyin fiyatını biliyorlar ama hiçbir şeyin değerini bilmiyorlar” ” İnsanın ruhunu suçluluk duygusundan arındıran şey itiraf etme eyleminin kendisidir; günah çıkartan rahip değil.“ ”Oysa yaşamın amacı kendi kendini geliştirmek, tekamül etmektir. Dünyaya gelme sebebimiz özümüzün farkına varmaktır. Bugünlerde insanlar kendilerinden korkar oldu. Görevlerin en ulvisini, kendilerine karşı olanı unuttular. Hayırseverler hayırsever olmasına, açları doyurup yoksulları giydiriyorlar. Gel gelelim kendileri çırılçıplak, ruhları açlıktan kıvranıyor. Cesaret denilen şey insanları çoktan terk etmiş. Belki de hiç cesur olmadık. Ahlakın temelindeki toplum korkusu, dinin sırrı ise tanrı korkusu. İşte bizi yöneten iki şey..

Dorian Gray’in PortresiOscar Wilde · Kırmızı Kedi Klasikleri · 202073,2bin okunma

·

72 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ayşe Akgün