kendime notHEM GÜLÜP HEM AĞLAYALIM O HALDE(Buraya da not düşelim...)
Bir sabah Hoca'nın karısı ölür; Yıkanır, tabuta konur, gömülür. Hoca fena üzülür.
Derdi de üst üste verir yaradan:
Daha beş on gün geçmeden aradan; -Sizlere ömürEşek de ölür.
Hoca yine üzülür.
Üstelik bu sefer üzüntü geçmez;
Garip Hoca, günlerce yemez içmez
Bu hâl komşulara pek merak olur;
Bunlardan biri bir gün gelir Hoca'yı bulur.
"Hocam,” der, "karın öldü, iki gün üzülmedin; Eşek öldü, on gündür bir defacık gülmedin. Gezsen dolaşsan bari, derdini yatıştırır.” Hoca hemen cevabı yapıştırır:
"Karım öldü, geldiniz; neler söylemediniz!
'Sen hiç üzülme, Hoca, kadın mı yok?' dediniz.
Eşeğe geldi sıra; ne çare, gitti giden;
Çıkmadı içinizden yeni eşek vadeden.”
