Yalnızız belki herkes gibi
Biraz zamanınızı çalarak, okuduğum ilk kitabı olan 
Peyami Safa `nın 
Yalnızız `a minik bir inceleme bırakmak istedim.
~ Önere bileceğiniz diğer kitaplarına da açığım. ~
Bir adam çıkar, dünyanın cennet saydığı topraklarında. Kuskusuz Peyami Safa `nın ta kendisidir.
Herkesin daha yalnız kaldığı, daha çok insanın var olduğu 21. Yüzyılın daha ulaşılabilir dönemi olan bu 2022 yılında daha da yalnızlaşan biz insanların geçtiğimiz yarım asır , belki de asırlardır bir şeylerin aynı figürle dansını görmekteyiz. (Bir yerler de ince bir dokunuş yapmış olması muhtemel -ilahi aşk...)
Peyami Safa `nın da 1950`li dönemlerdeki bakış açısıyla yalnizlaşan hatta yozlaşan dünya bakışının küçük bir parçasını da biz okurlarına roman olarak sunmuş. Peki ya yanlış giden asırların behbahtlığı nedir ? Soruyorum kendime. Cdvap belli yapacak hiçbir şey yok. Her konforun bir bedeli olmalıdır.
Birkaç gencin geçmişte yaşadıkları hayatı, sonraki nesline de yaşatan Peyami Safa . Geni değişmeden gelen bir hayatın da sonrakilere enpoze edişinin başka bir anlatışıni da göstermektedir. İçerisinde Felsefenin de sosyolojinin de ince ustalıkla yerlestirmesi ve piskoloji ve tarihi de es geçmeyerek . rahatsız etmemesi, fikirlerini narince anlaşılır uslup ile sergilemesi de "ne büyük bi ustalık" diyebileceğim sevecen dramatik ve melankolik bir eseri bugünlere kadar gelmiş bulunmakta.
Hikâyeye şöyle gelirsek. Bir ailenin geçmiş dramatik şaşalı demeyelim de eğlenceli hayatını kızının da yaşadığı Necile hanımın, kitabın sonuna doğru sahneye çıkışı, karakterlerin yapilarini aleladen ortaya koyuşu, kızı Meral`in hayatını bir neşe içerisinse yaşama hevesi (spoiler vermemek adına bende giz de birakmaya çabalayarak) Paris`in şaşalı yaşayanlarına imrenişiyle devam eder. Arkadaşı Feriha`nın her seferinde Meral`in aklına girerek kendi yaşantısına özendiren ona yaşatmayı çabalayan Feriha, bir felaketin kapılarınıda ardına kadar açmaktan çekinmez.
Samim`in aşkı, Meral`in Paris`i Selmin`in aklının ve yüreğinin karmaşık oluşu ve de Ferhat`dan uzaklaşması. Selmin`in annesine oynadığı oyun... her biri güzelce istiflenmiş bu sahnenin her bi figürünün işlerini en iyi şekilde yaptığı, filmin ayakta alkişlanacak kadar güzel yazılışı Peyami Safa `yı Peyami yapan sağlam kaleminin bir parçası. Yıldızlaşan dev adam. Kitabın ilk bölümünde Besim (dayı) Samim (dayı) Selmin (yeğen) Mehfaret (anne) başlayan 3`lü ve genişleyen karakterler...
Içerisinde bol sürprizlerle dolu eserin, Peyami Safa `nın Yalnızız kitabindakı Samim karakteriyle hayat buluşu gözlerimden kaçması mümkün değildi. O bir sevdalı, aşık, romantik adam olduğu gibi kendisini bilge olarak göstermiş, ucundan köşesinden -haknetmiyor da değil! - (belki biraz abartı yorum).
Aciizane bir inceleme yapmak gereği duydum.
Rahmetle anıyorum.
Keyifli okumalar dilerim.
·
52 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.