Geç gelen bir inceleme, öncelikle merhaba arkadaşlar. Piraye’nin de dediği gibi; aşka aşık bir adamın hikâyesi bu hikaye ve yanında sürüklediği aşkına esir olmuş aşıklarının hikayesi. Okumuş olduğum kitap çift taraflı bir oto biyografi türündeydi. Hem ”Piraye’yi” tanıdım hemde Piraye sayesinde “Nazım Hikmeti” daha yakından tanıma fırsatım oldu. Nazımın cezaevi yıllarında ve sürgün olduğu dönemlerde, karşılıklı olarak yazmış oldukları mektupları okurları büyüleyecek nitelikte. “Sen hangi kadının hayatına dokunuyorsan dünyanın en güzel kadını, en şanslı kadını, en mutlu kadını ve en mesut kadını ilan ettiriyorsun aşkının kudretiyle. “ Öyle güzel seviyorsunki o mavi gözlerin sarı saçların kasvetli yüz yapınla seni unutmak mümkünmü…. Seni yaşayamadığım her gün, intihardı sanki bana sensizlik. “Nazım Hikmet” ile büyük bir dönem aşk yaşayan “Piraye” nazımdan sonra kendi içinde onu silemeyip hergün onsuzluğu, kalbinin kilidinin sahibi olan “Nazımın” özlemini ve duygularını kağıtlara sıralıyor ardı arkası kesilmeden. Aslında çok hüzün sarıyor insanı ama “Nazım” onu sevmese bile o hâlâ onunla yaşıyor, Hâlâ onu yaşıyor, “Nazım” öldükten sonra bile. Attığı adımda, ayak basıpta geçtikleri sokaklarda, beraber düş kurdukları yerlerde edebiyat kokan evlerinde, kültür kokan sözcüklerinde, hayatının her alanında “Nazımın” izleri. Ve o Nazımsız kalamamışlık… hiç gidememişlik… Sadece bir beden kalmışım, ruhum seni bekler… Kitap güzeldi, okurlara tavsiye ederim. Mektuplar dahi çok güzel ve çok akışkan sonuçta mektupları “Nazım Hikmet” ve biricik “Piraye’si” yazıyor keyifli okumalar diliyorum.

Piraye'de Nazım OlmakNazan Arısoy · Dokuz Yayınları · 20194,055 okunma

·

439 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Hebun