Bu hoş, cesaret verici ve çok iyi yazılmış bir kitap. Kişi onu almayı dört gözle bekleyebilir ve yorgun gözlere ve zihne sahip olsa bile, yine de her oturuştan olumlu bir şeyler çıkarabilir. Kitabın tanıtıcı yazısında "liderlik" ve "kuruluşlar" kelimelerinin kullanımı o kadar geneldi ki, çeşitli türden örgütlerin ele alınacağını ummuştum. Bu da kitaptaki "kuruluşlar", "şirketler" anlamına geliyordu ve bu, şirketlerle ilgilenmediğim için beni hayal kırıklığına uğrattı. STK'lar, mahalle organizasyonları ve hatta orkestralar veya klasik oda grupları gibi diğer müzik organizasyonları, doğaçlama değişimden kaynaklanan sayısız başarı örneğini anlamış olabilir ve bu, kitabın çekiciliğini genişletebilirdi. Barrett tezini aktarmayı başarıyor, ancak profesyonel bir müzisyen için kitabın çoğunu oluşturan anekdotlar tekrar ediyormuş gibi gelmeye başlayabilir (ne mutlu ki 7. Bölüm biraz daha ayrıntılıydı); caz çalma ve liderlik yönleri arasında sunulan analojiler spesifik ve incelikli, ancak bir şekilde daha fazlasını ummuştum. Bu nedenle kitabı müzik geçmişi az olanlara daha çok tavsiye ederim. Bununla birlikte, sağlam ama kolay okunan bir kitap ve onunla karşılaştığım için mutluyum. Aslında, öz-farkındalığın ve aktif dinlemenin öneminin yinelenmesiyle ilgili bir şey, beni daha iyi sohbet etmeye ve daha az kişisel bir tartışmaya girmeme yöneltti: "Kendi deneyiminize yakından dikkat ettiğinizde, kendi önyargınızın kısıtlamasını yanı sıra başkalarının tepkilerinin nüansları ve derecelerini de inceleyebilirsiniz. Bu kitabı okuduktan sonra, efsane caz albümleri arasında yer alan " Kings of Blue" albümünü de farkı kulakta dinleyeceğim.

Karmaşaya EvetFrank J. Barrett · Optimist · 20151 okunma

·

10 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

mirza orkun yurtseven