Salamlar. Bu gün ilk distopik janrda oxuduğum kitab haqqında danışacam:
Kitabın mövzusu: Elə bir dünya qurulub ki, uşaqları xüsusi inqubatorlarda mayalandıraraq alfa,beta, qamma, epsilon ve.s tipler şəklində yaradırlar. Onları hipnopedik üsulla tərbiyələndirirlər. Yəni hər şeyi uşaqlar yuxuda olarkən beyinlərinə yeridirlər. Onlarda "ata","ana" anlayışı yoxdur. Və bu sözü də işlədənlər sanki söyüş söyürlər,onların lüğətlərində nalayiq söz kimi qəbul edilib. Bizim indiki dövrümüz onların tarixidir və bu tarixi araşdırmaq, öyrənməyə icazə vermirlər. Bu dövrdən olan kitabları qadağa ediblər. Ümumiyyətlə uşaqlara kitaba qarşı nifrət aşılamaq üçün körpə olarkən kitaba toxunanda elektroşok verirlər. Onlar heç vaxt kədərli deyillər , çünki soma həbləri var. Onlar heç vaxt qocalmırlar ,çünki özləri yaradıblar. Qısaca "Cəsur yeni dünya" adlandırdıqları bu dünyanın başcısı insanları sadəcə xoşbəxtlik və həzzə yönəldən "birlik, eynilik, sabitlik" şüarı ilə idarə edir.
Kitab haqqinda fikirlərimə gəldikdə isə : Çoxxx sevdim. Ən çox da Helmlqoltsla Vəhşi'nin dialoqlarını sevdim. Çox axıcı, yeni terminlər öyrənə biləcəyiniz kitabdı. Düzdü bəzi yerlərində əsəbiləşdim, amma eyni zamanda həmin bəzi yerlər məni düşünməyə vadar etdi:
İnsanların ürəyi istəyən, ona xoşbəxtlik və həzz verən hər şeyi etməkdə sərbəst olduğu bir dünyada yaşamaq onları həqiqətən xoşbəxt edirmi? Yaxşı azadlıq həm də xoşbəxtlikdirmi? Ya da əksinə bu qədər sərbəstliyin, xoşbəxtliyin olduğu bir dünyada nə qədər azaddırlar?"
Kitabda bir cümlə vardı: xoşbəxtlik-ürəyin istəyəndə kədərlənə bilməkdi.
Bu cümlədən belə çıxır ki, onlar heç vaxt kədər , dərd , qəm, ölüm, xəstəliklə üzləşmədiklərinə baxmayaraq, yenə də xoşbəxt deyillər. Kədərlənməyi qadağan edilən dünyada artıq kədərlənmək xoşbəxtlik sayılır. Bilirsiniz niyə? Çünki onları bir sistem üzrə idarə edirlər. Ancaq “xoşbəxt olmalısan”la böyüməyə məcbur edilirlər. Məcburiyyət olan yerdə xoşbəxtlik olmur nə qədər istədiyini etmək üçün azadlıq verilsə də . Necə deyiblər,-
”Azadlıq- istədiyin hər şeyi etmək demək deyil. Azadlıq istəmədiyin heç nəyi etmək məcburiyyətində qalmamaqdır.”