Nasıl ki harmonik telgrafla ilgili çalışmaları bir yere varmamış ancak Bell'in telefonu bulmasına yol açmışsa, uçurtmaları da, havacılık tarihinde önemli bir rol oynamamış, ancak teknolojik açıdan yeni buluşlara yol açmıştır. Bell, çeşitli tiplerde çok büyük uçurtmalarla deneyler yaptıktan sonra, 1902 Ağustosunun sonlarında birdenbire, sadece kendisinin havacılık alanındaki emellerine hizmet etmekle kalmayıp, birçok başka alanda da kullanılabilecek olan bir şekli zihninde canlandırdı. 25 Ağustos 1902 günü defterine, üçgenlerden oluşan üç yüzü ve yine bir üçgenden oluşan bir tabanı olan piramide benzer bir şekil çizdi. Dört yüzü de üçgenlerden oluşan dört yüzlü ve üç yüzlü bu şekle düzgün dörtyüzlü adı verilmektedir. Bu dörtyüzlülerle ilgili olarak Bell şunları söylemiştir:
"Bunun sadece uçurtma mimarisinde değil her tür yapı işi için her tür iskelet oluşturmada da kullanılabileceğine inanıyorum; yeni bir mimari yöntem. Kemerlerin yerini alabilir ve genel olarak köprü yapımında kullanılabilir. (.....) Bütün yapıları o kadar sağlam ve mükemmel bir şekilde destekliyor ki, dayanıklı bir cisim olarak ele alınabilir. (.....) Büyük binaların tavanları vs. için kullanılabilir. Bütün parçalar metalden ve düşük maliyetle yapılabilir."
Bell böylece dünyanın pek hazırlıklı olmadığı bir keşif daha yapmıştı. Gelecek yıllarda, uzay mimarisi olarak tanınacak olan mimaride köprüler ve diğer yapılar gerçekten düzgün dörtyüzlüye dayalı olarak yapılacaktı. Ancak, başta Amerikalı bir mühendis, tasarımcı ve mimar olan R. Buckminster Fuller olmak üzere başkaları düzgün dörtyüzlünün önemini keşfettiklerinde ve 1930'ların sonlarından itibaren düzgün dörtyüzlünün yapısına ilişkin bilgilerini çeşitli tasarım sorunlarını çözmekte kullandıklarında, Bell'in bu konuda önceden yaptığı çalışmaların farkında olmayacaklardı.
Mimariye getirdiği yeniliğin, kendisi hayattayken dünyayı fethetmeyeceğinden haberi olmayan Bell, 1905'in Aralık ayında, 1300 adet düzgün dörtyüzlü "hücreyi" tek bir uçurtmada birleştirdi. Uçurtma, yaklaşık 75 kilo ağırlığında bir insanı, saatte 10 mil hızla esen rüzgârda yaklaşık 9 metre yükseklikte taşıyabiliyordu -Bell bunu kanıtlamak için birçok fotoğraf çekti. Bu arada Mabel, düzgün dörtyüzlünün kullanım olanaklarına o kadar kuvvetle inanıyordu ki, Bell'in eserinin ticari kullanımını dikkate almasını sağlamak için girişimlerde bulundu ve onu patent almaya teşvik etti; patent 1904'ün Eylülünde verildi. Mabel daha sonra Washington D.C.'de mühendislerle eşinin bu en yeni keşfini görüştüğü zaman, mühendisler, düzgün dörtyüzlüye dayalı bir ticari iş kurmaya çalışmadan önce bu yapıyı denemesini salık verdiler.
Tübitak Yayınları - VII. Bölüm - "Uçan Makine Devri Yakındı"
·
41 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.