Kitap bölümlerden ve içe bakış sorularından oluşuyor. Bir bölüm de kültür farklılıklarından dolayı bana uymayan şeyler vardı onun dışında muazzam bir kitap zaten neredeyse tamamını çekip arkadaşlarımla paylaştım. Bizler etrafımızdan ya da direkt kendi anne babalarımızdan gördüğümüz ebeveynlikle çocuklarımıza ebeveynlik yapmaya çalışıyoruz tamamen örtük öğrenmelerden bildiğimiz kadarıyla. Eğer şanslıysak ve karakterimiz de buna uygunsa daha sakin bir anne baba olabiliyoruz ama durumlar tam tersi ise beynimiz otomatik pilotta iken örtük öğrenmelerimiz ortaya çıkıyor. Ben beynimi otomatik pilottan kurtarmak için kitaplara başvuruyorum ve bu kitapta bana birçok anlamda faydası olan bir kitap oldu. Bağırmanın aslında tamamen bizimle ilgili olduğunu söylüyor yazar kendi kızıyla yemek yemeğe gittiğinde başından hepimizin başına gelebilecek şeyler geçiyor ve o da kusurlu davranıyor. Oysaki mesela kusurlu davranmak değil ki bizler de insansınız ve önemli olan kusurlu davranışlarımızı törpülemek. Yazar çocuklar için havalı anne babanın kriz anlarında sakin kalabilen anne babalar olduğunu söylüyor. Bu fikre çokça katılıyorum. Kriz yönetimi ufak krizler de dahi çok önemli ve o an da çocuğumuzun gözünden nasıl göründüğümüz ve hatırlarına ne bırakacağımız da öyle. Çocuğunuzla savaşmayın diyor yazar ona alan yaratın ve yarattığınız bu alana müdahale etmeyin. Bir odayı ona verdiyseniz ona aitse orası toplayıp toplamadığı ile bu kadar çok ilgilenmeyin, sorumluluklar verin harçlıklarını aylık ya da haftalık olarak verin ve bunu doğru kullanmalarını anlatın ve karışmayın gerisi onlarda. Çocukların zihinsel olarak meşgul olmamaları onların canlarının sıkılmasına ve mutsuz olmalarına neden olur. Esasen sevmediği yemeği yemediği için mutsuz değildir her istediği olduğunda mutsuz olur çocuk! Çocuklara etiketler koymayın. Hiçbir zararı olmayan çok basit sözcükler bile etiketlenerek onu duygusal manipülasyona sokabilir. En sevdiğim alıntı cümlesi de salkım söğütler gibi eğilerek kriz anlarını yumuşak geçişlerle savuşturmak. Dik duracağım diye dallarını kırmadan ilerleyebilmek. Bir insan yetiştirmek dünyanın en zor şeyi geri dönüşü olmayan, keşkeyi çözümsüz bırakan bir şey bir okulu olsa da herkes okusa keşke. Son olarak kitaptan alıntı ile bitireyim “ çocuklarınızdan sorumlu değilsiniz çocuklarınıza karşı sorumlusunuz.”

Bağırmayan Anne Baba OlmakHal Edward Runkel · Aganta Kitap · 20171,473 okunma

·

110 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Hatice Bülbül