Masallarda Bir Peri Çıkar Karşınıza Gerçek Hayatta Öğretmen Masallarda Bir Peri Çıkar Karşınıza Gerçek Hayatta Öğretmen
Kitabın içeriğinden bahsetmeden önce biraz kendimden bahsetmek istiyorum. Geleceğin bir öğretmen adayıyım. Evet ilk senem ve kendimi bu meslekte geliştirmek için neler yapabilirim, neler okuyabilirim diye düşünüyorum. Bu mesleği hakkıyla yapabilmek için elimden geleni yapmak istiyorum. Bu kitap da bir öğretmenin neler yapabileceğini görüyoruz. Bir öğretmen bir ışık yakar ve çocuğun dünyası değişir. Aile, kültür, sistem, ekonomi cart curt evet etkiler öğrenmeyi, bir çocuğun gelişip gelişmeyeceğini belirler ama bir öğretmen gelir tamamen değişir her şer. Eğitim hayatına devam eden biri olarak kendi hayatımdan verebileceğim birçok örneklerim var. Kimi öğretmenlerim var bana umut, ışık olan. Kimi öğretmenlerim var korumak şöyle dursun içimdeki ışığı söndüren. İşte kendimle çatışmam burada başlıyor ben o ışığı yakan mı olacağım yoksa söndüren mi? Bazılarının sesini duyar gibiyim sen bir okul öncesi öğretmenisin ne ışığından bahsediyorsun. Böyle düşünen varsa açıklama yapmayacağım. Çünkü ne dersem deyim anlamak istemeyen söylediklerimi anlamak istemeyerek okuyacak biliyorum. Cümlem biraz düşük oldu
Tamamdır bu kadar içimi döktüğüm yeter. Biraz da kitaptan bahsedeyim.
Bu kitap 5 bölümden oluşuyor. Öğretmen/ Aile/ Öğrenci/ Sistem/ Ülke Kültürü
Benim sonuç olarak çıkardıklarım:
Öğretmen, çocuğun içindeki ışığı söndüren ya da ışığı yakan kişi.
Aile, çocuğa yön olan sosyal ve biyolojik bir kurum.
Öğrenci, bu sistemde hayatta kalmaya çalışan ve her şeye rağmen umudu olan canlı.
Sistem, tüm umutları yıkan düzen
Ülke Kültürü, her şeyi etkileyen şey.
Bu kitapla ilgili bana fazla konuşacak bir şey kalmıyor. Çoğumuz biliyoruz sistemin iyi olmadığını, ailenin çocuğun hayatındaki yerinin, ülke kültürünün eğitimi ve birçok şeyi etkilediğini. Kitap bize tam bir çözüm bulamıyor ama bu doğal değil mi?
Kitabın bize söyledikleri şunlar; Eğitim sistemini değiştirmeden bu ülkeyi kalkındıramayız. Öğretmenleri eğitmeden öğrencileri eğitemeyiz. Ülkenin kafa yapısını değiştirmeden gelişmiş ülkelerin içinde olamayız.
Çözüm de şu ben tek başıma ne yapabilirim demeden tek başımıza bir çiçeği sularsak bile çok şey yapabileceğimizin bilincinde olmalıyız. Tek bir mumu söndürmeden yanmasını sağlamak bile çok şey.
Biz öğretmenler olarak ışıkları yakmaya devam etmeliyiz. Umutları yeşertmeye, umut olmaya var mıyız?
