Ah, kimselerin vakti yok, durup ince şeyleri anlamaya!
Daha önce şairin 
Toplu Şiirler kitabını okumuştum. O yüzden aşinayım eserdeki birçok şiire. Ama şiir öyle bir tür ki yüzlerce, binlerce okusan yine okumak istiyor, o duyguyu ilk okumuşçasına tadıyorsunuz.
Gülten Akın
Bir dönem "Yaşayan En Büyük Türk Şairi" seçilmiş.
Aldığı ödülleri saymakla bitmez.
Birçok şiiri bestelenmiş, bir şair, avukat...
Aynı zamanda bir süre Türk Dil Kurumu için de çalışmış.
Ve yakın denebilecek bir zamanda hayata gözlerini yummuş. (2015)
Kırmızı Karanfil
Eserde şairin dört şiir kitabı bir arada yer alıyor:
Rüzgar Saati
Kestim Kara Saçlarımı
Sığda
Kırmızı Karanfil
Her kitabın ayrı ayrı hangi yayından kaç baskı yaptığını görebiliyorsunuz.
"Ah, kimselerin vakti yok
Durup ince şeyleri anlamaya!" (s. 116)
En sevdiğim dizeleri şairin.
Her şeye vakti olan insanların inceliğe, inceliği anlamaya vakit bulamaması ve yine en çok en ince insanları incitmeleri...
Ne diyordu 
Şükrü Erbaş: "Kimseyi incitmemek için kırk yerinden kırılan inceliğim."
Hayat en önce en ince insanları yoruyor.
Kimse durup ince şeyleri anlamıyor.
Muhtacız inceliğe, ince insanlara...
Sevgi,
Yalnızlık,
Yorgunluk,
Ölüm,
Mücadele...
Hangi konudan yaralıysanız ona dokunan bir dizesi var mutlaka.
"Sevememek biraz yorgunluktandır." (s. 77)
Biraz değil epey yorgunluktan aslına bakılırsa. 21. yüzyıl yoruyor insanı, yıpratıyor, ne mecalimiz ne de inancımız kalıyor sevmelere, sevilmelere.
Çağın vebası yorgunluk,
Beden yorgunluğu,
Gönül yorgunluğu,
Sevmenin, sevememenin yorgunluğu.
Yanlış insanlarla karşılaşıp doğru insanlara mecali kalmamanın yorgunluğu...
"Unutacak mısın yüreğim?" (s. 155)
Sanırım herkes buna aynı cevabı veriyor: Unutmak değil alışmak.
Kalp unutmuyor, alıştırıyor.
Sonra en olmadık yerde hatırlatıyor.
Ne diyor bir şair:
"Tam unuttum dersin
Bir şarkı çalar
İçin ürperir,
Gözlerin dolar.
Seslenir sanki arkandan biri:
'Tutma kendini, ağla gitsin.'
Tutan da olmaz zaten seni,
Ağlar gidersin."
"Çünkü sever babalar küçük kızları
Başkalarında gördüm" (s. 134)
Ne kadar acı değil mi: Başkalarında gördüm.
Kız çocukları için en önemli detay babalarıdır. Ve yarası en büyük olanlar genelde babalarından yaralanmışlardır.
O yarayı ömür boyu taşırlar yüreklerinde.
Ve her başkalarında gördüklerinde o yara yine sızlar.
Yaşanmamışlıkların sızısı...
Eserdeki her dize üzerine saatlerce konuşulur.
Ama ben gerisini size bırakmak istiyorum.
Yaralarınız kanamadan son sayfaya ulaşmanız dileğiyle...
·
1.458 görüntüleme
“Ah, kimselerin vakti yok
Durup ince şeyleri anlamaya!”
Hayat meşgalesine o kadar düşülmüş ki insanın kendi bile farkında değil…
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.