Vücudu ve açılmış kolları tan kızıllığındaki bir haçı andırıyordu
Öncelikle 
Lazarus un hikayesini bilmeyenler için ufak bi özet geçelim.
Beytanyalı Lazarus, ayrıca Aziz Lazar ve Dört Günün Lazarı, Yuhanna İncili'nde İsa'nın mucize ile ölümünün dört gün ardından dirilttiği kişi. Doğu Ortodoks ve Roma Katolik geleneklerinde dirildikten sonraki yaşamına dair çeşitli anlatılar bulunur.
Leonid Andreyev ise bu olayı alıp genel hatlardan çok da ayrılmayacak şekilde kısa bi öykü sunmuş bizlere.
Kitaptaki Lazarus uyanmıştı uyanmasına ama aynı kişi miydi?
"Kötülükten ve kasvetten arındırılmış bu hoş ve saf neşeliliğinden dolayı hocası onu severdi. Şimdi ise o ciddi ve sessizdi. Kendisi şaka yapmıyor ve başkalarının şakalarına da kahkahayla cevap vermiyordu. Çok nadir sarf ettiği kelimeler içerik ve derinlikten yoksun, sanki hayvanların acı ve keyfi, açlık ve susuzluğu ifade ettiği çok sıradan ve zorunlu kelimeler gibiydi." ( sayfa 12)
Peki geri dönen bi insan, neredeydi? Cennet, cehennem, Araf? Kitapta bunun sorusu ilk kez şurada soruluyordu:
"Bize anlatmak istemez misin?" diye merakla sordu patavatsız birisi. "Orası çok mu korkunç?"
Normal bi şekilde insanlığın arasına karışabilecek miydi? Ölüm ondan hiçbir şeyi almamış mıydı? Her şey tam olarak o ölmeden önce gibi miydi?
"Üç gün boyunca o ölü olarak kalmıştı ve bu süre boyunca güneş üç kez doğmuş ve üç kez de batmıştı. Ve o ölüydü; çocuklar oyun oynuyorlardı, taşların arasından sular şırıldıyordu, sıcak toz, yolların üzerinden kalkıyordu, ama ölüydü o. Ve şimdi o, yeniden insanların arasında onlara dokunuyor, bakıyor ve gözbebeklerinin kara halkaları arasından, karanlık bir camın arasından bakar gibi insanlara bakıyordu. " (sayfa 20)
Lazarus eskisi gibi değildi. Herkes de bunun farkındaydı. Kimse eskisi gibi olmazdı zaten. Bununla alakalı bir sürü uyarlama var. Okuduklarımda ve izlediklerimde ölümden sonra dirilen kimse aynı kalmazdı. İyi ya da kötü çünkü ölüm değişkendir. Lazarus'u görünce insanlar da degişiyordu.
"Hiç kimse, artık geldiği gibi geri dönmüyordu. Hep aynı korkunç gölge, ruhlarının üzerine çöküyor, eski, tanıdık dünyaya yeni bir görünüm veriyordu. "
Lazarus dirilse bile artık bu dünyaya ait olmadığını düşünüyorlardı. Bi nevi haklılardı da.
"Sen burada fazlalıksın. Sen, ölümün tamamen yiyip bitiremediği zavallı bir artıksın, insanlara keder veriyorsun ve hayata karşı onlarda nefret uyandırıyorsun. Sen, tarlalardaki tırtıl böceği gibi, sevincin dolgun başağını yiyorsun, umutsuzluğun ve kederin sümüğünü kusuyorsun."
Son olarak en sevdiğim bilim kurgu dizisinden bi Lazarus yorumu bölümü bırakıyor sizlere veda ediyorum.
yabancidizi.co/dizi/doctor-who...
·
109 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.