Fakir Baykurt hayat hikâyesini sekiz ciltlik bir seride anlatmış. Köy Enstitülü Delikanlı serinin ikinci kitabı. Yazarın 1943-1948 yılları arasında Gönen Köy Enstitüsünde geçen yıllarını anlatıyor kitap. Köy Enstitülerinin ne kadar önemli olduğunu ve kapatılmalarının halkın eğitimi açısından ne kadar kötü sonuçlar doğurduğunu biliyoruz. Yazar, köy enstitülerinin ilk öğrencilerinden olduğu için o süreci ilk elden anlatmış. Öğretmenlerin ve öğrencilerin emeğiyle, alın teriyle, aylarca çalışmasıyla ilmek ilmek işlenen ve bugünün üniversite düzeyinde işleyen enstitüler sırf halkın bilinçlenmesini istemeyen kişilerin çıkardığı dedikodular yüzünden yıpratılmış. Köylülerin o dönem Köy Enstitüleri için neler dediğini yazar tek tek yazmış: “Hasanoğlu öğrencilerinde komünist kitaplar yakalanmış.” “Düziçi’nde ay yıldızlı bayrağı şarampole atmışlar.” “Hem duydunuz mu? Hasanoğlan’ın havadan görünüşü aynı Orak Çekiç’e benziyor! Bunlar Türkiye’yi komünist yapıp Ruslara teslim etme planı değil de ne?” “Çifteler’de öğrenci helalarına Orak Çekiç çizilmiş.” “Savaştepe’de kızlar çocuk düşüre düşüre helalar tıkanmış.” “Kardaşım! Hasanoğlan’a bir heykel yapmış bunlar; adam tohum atıyor. Ne tohumu biliyon mu? Komünistlik tohumu! Demiyor açıkça ama anlayan anlasın! Orada bir bağevi var. Müdür, öğretmen, öğrenci kafaları çekip sırayla kızların üstünden geçiyor. Öğretmen öğrencilere, öyle değil böyle yapcanız diye teknik öğretiyor. Enstitülere kız veren kavatlarda akıl yoğumuş! Böyle domuzluk planları olmasa mis gibi şehirler dururken gidip ıssız yerlere mi kurar enstitüleri? Amacı okul değil genelev açmakmış.” Bu seride sadece Fakir Baykurt’un hayatını, çocukluktan gençliğe geçişini değil Türkiye’nin tarihini okuyor gibi hissediyorum. Lütfen siz de bu kitapları okuyun. Bugünü anlamak için geçmişte yazılan kitapları okumak çok önemli.

Köy Enstitülü DelikanlıFakir Baykurt · Literatür Yayıncılık · 2019129 okunma

·

112 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Şule Uzundere