Lise son sınıf olmak üzere son yıllarım tasavvufa merakla geçti. Kimi arkadaşlarım şiddetle karşı çıktı kimi bağlılıklarını dile getirdi. Doğru yolun hangisi olduğunu bilemem ama amellerin niyetlere göre olduğu kanaatini peygamberimizden öğrendim.Tasavvufla ilgilenmeyenleri anladım, ilgilenenlerin de kalplerindeki mahzunluğu gördükçe kendi derdime yandım. Bir şeyhe intisap etme arzusu içimde yer etti. Elimdeki kitap Kadiriyye tarikatının şeyhi Abdulladir Geylani'nin menkıbelerinden yararlanarak roman haline getirilmiş. Büyük şeyhlerin hayatını öğrenmek, isteğimin peşinden gitmek adına faydalı olabilir diye düşündüm ki menkıbelerle yola çıkılmazmış onu anladım. Şeyhin başından geçenler gerçek olsa dahi hâlin kitaptan bizlere sirayet edememesi ve halkın abartma payını da eklersek ruh dünyamla ilişkisini kuramadım. Merhamet timsali peygamberimiz, üstündeki kedi uyanmasın diye elbisesinden bir parça keserken kitapta geçen menkıbede şeyhin üzerine pisleyen kuşa şeyh beddua ediyor ve kuş oracıkta can veriyor. Ya da şeyh hiçbir müridinin ve onun soyundan gelenlerin cehenneme gitmeyeceğini söylüyor da oğlunun kurtulması için dua eden Nuh (a.s) Allah'ın celalinden kurtulamıyor. Mürşid-i Kamil Şeyh Muhyiddin Abdulkadir Geylani, toplumumuzun felaha ermesi için çalışmış çok yüce bir zattır. Biliyor ve inanıyorum ki onun Allah katındaki kıymetini tahayyül etmeye biz acizler yeltenemeyiz.Fakat büyük zatların mübalağa ile gösterilmesine de gönlüm razı olmuyor. Bize sürekli tasavvuf kapısından girmek için aklı eşikten öteye bırakılması telkin edildi. Belki de benim kalbim henüz hazır değildir, belki de keramet dediğimiz olaylar o ana ve oradaki insanlara hitap ediyordur da beni etkisi altına almıyordur. Kısaca kitabı fazlasıyla abartı buldum Allah en iyisini bilir

Hay SultanNuriye Çeleğen · Nesil Yayınları · 2013884 okunma

·

151 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ekin