Hep çok zayıftım, yaşıtlarımdan çok küçük göründüm hep, saçlarım kısa ve kıvırcık olduğu için çok dağılırdı, bu nedenle engelli sanıldığım bile olmuştu. Sanki tüm dağınıklığı sadece engeli olanlar yaparmış gibi... Tut ki öyleydim, benim de kendimi ifade edemediğim, etsem de anlaşılamadığım zamanlarım olmuştu. Hem de fazlaca. Ben de okumayı seçtim, çok okudum. Çok iyi notlar aldım, lisede biraz korkmaya başladım. Önceden yaşadığım bir olayı içselleştiremediğim için, bir sınav öncesi, sınav stresinin de etkisiyle nöbet gibi bir şey geçirdim, bilincimi kaybetmedim ama tüm el ve kol kaslarım kasılmıştı. Öğretmenlerimden biri ve iki arkadaşım tarafından hastaneye götürüldüm. İlk kez birinden hoşlanmaya başlamıştım o dönemde, 15 yaşında bir çocuktum, sanırım eşim bunu tatlılıkla karşılar... Ve hoşlandığım çocukla tam aramızda bir şeyler olmaya başlamışken hasta olduğumdan korktuğu için, belki de bunu bahane ederek benimle olmadığını söylemişti. Yanına da birilerini almıştı, yine ben kötü olursam diye. O gün ilk ve son kez reddedilmiştim. Servisi de kaçırdığım için eve kadar ağlamıştım. Sonra geçti. Bir şey diyeyim mi, her şey geçer. Başka küçük başarılarım oldu. Küçük başarısızlıklarım da... Büyük korkularım, başka büyük hastalıklarım... Hepsi geçti. Yerini huzur aldı. Huzur, şu an yanımda horluyor. Ben Melody'yi düşünüyorum. Yakında ikisini tanıştırmalıyım.
Ben de engelli bir bireyim %70 bedensel engelliyim hem de doğma-büyüme o kadar çok manevi acı çektim ki hala unutamıyorum o sözleri ruhumun en derinlerinde duruyorlar. İnsandım sadece insan ama onlara yetmedi bu...
Senin ve onların engel dediği şeyler bana nefes ve özgürlük oldu. İyi ki de oldu. Belki de "biz" olmamız için şarttı bunlar. Seni sen yapan, beni ben yapan, biz olmamızı sağlayan, her iyi ve kötü şeye minnet duyuyorum. Seni çok seviyorum, engellerinle ve özgürlüğünle.
Sevincini de hüznünü de öfkesini de onunla beraber yaşamıştım okurken. Melody gerçekten herkesin tanıması gereken birii 🥲
Sineklerin Tanrısı Domuzcukla kıyasıya kapışır Melody duygu durum açısından. Ve kesinlikle herkes onunla tanışmalı.
3 sonraki yanıtı göster
Bende anlatim;
Yaşım 9 bir hastalığım çıktı tabi ki ben makyajla oynadığım için pudra falan ya da boya sandım, bekledim gitmedi habire yüzümü yıkadım gitmedi, bir şeyler olduğunu anlamaya başladım neyse sonra, doktora gittim yanlış teşhis konuldu "sedef" dendi tonlarca ilaç krem iğne yiyorum ve o sırada masum olduğunu sandığımız zorbalığı tadıyorum,okula gidiyorum yaşıtlarım benimle oynamıyor çünkü ,onlara bulaşır sanıyorlar hiç unutmuyorum; 11 yaşındayken, bana arkadan biri sobe diyip elledi kıza döndüm o ise melikeye dokundum elimi yıkamam gerekiyor dedi
sorun şuydu, çöp muamelesi görüyordum bunu öğretmenimde yapıyordu derse katmıyor ,bana dokunmaktan çekiniyordu, yaş 14 doktora gittim adı" vitiligo" olduğunu öğrendim ,sıfırdan tedaviye başlayalım dediler ,bu arada bu tedavinin ilacı yok sen "deneme faresi" gibisin o an ben 2 yıl çabaladım, çabalama sebebim;vücudu kaplarsa engelli sayılıyorsunuz,sonra yoruldum bıraktım, son olarak Ortaokul çok şey aldı benden en çok üzüldüğüm ise insanların beni gösterip; bakk işte bu çocuk şunu yapmış ondan bak ceza vermiş ,şimdi damgası var dedi .benim hastalığıma damga dediler, bilinmeyen bir hastalıktı evet ama sahibi olan hayvanların damgası olur ,ben sahipli değilim ve hayvan değilimşuan çok iyim barışığım bunuda içine kapanıp hep edebiyatla uğraşarak çözdüm edebiyat dereceleri edindim Türkiye arasında kendimle ama eksiğin hep eğlenemedim, çocuk olamadım oyun arkadaşım olmadı, hep uyumsuz hissettim ve bana o günleri veremezsiniz , şuan hala var ama çok" normalmiş" diyorum ya bu durumu niye yaptınız ?diyorum bunu.
1 önceki yanıtı göster
Ve bunları yazınca şimdi, bu yaşımızda rahatlıyoruz sanki, o dönemde olanları hep gizlerdik. Kendimizden bile. Olanlarla yüzleşmek için büyümemiz gerekiyor, bu yüzden çabuk büyüyoruz. Çocuk olmadan büyümek mümkünse tabi. Dediğim gibi her şey geçiyor. Bak, bunlar da geçti. Deldi geçti belki ama geçti. Biz bu ayrımımızı doğru kullananlardık en azından. Öyle umuyorum. Bir kere daha seni tanıdığım için şanslı olduğumu düşündüm. 🫂💜
10 sonraki yanıtı göster
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.