İspanyol edebiyatının önemli yazarlarından Vicente Blasco Ibáñez hukuk eğitimi almış, çoğunu gazetecilik yaparak geçirdiği hayatı boyunca siyasetle oldukça içli dışlı olmuş, sık sık da hükümet ve polisle başı derde girmiş. Bir yazar olarak uluslararası tanınmasını sağlayan Kulübe romanının ana hatlarını yine böyle bir kaçış döneminde oluşturmuş kafasında. Romanın girişinde bunu anlattığı çok güzel bir önsöz bulunuyor Ibáñez’in. Kulübe’ye gelecek olursam; eser, 19. yüzyılın son yıllarında, yazarın da doğup büyüdüğü Valensiya kırsallarında, henüz feodal düzenin olduğu dönemde, bir kasabada toprak sahibiyle yaşanan talihsiz bir olay sonucu terk edilmiş bir kulübede günün birinde tekrar bir toprak işçisi ailenin yaşamaya başlamasıyla gelişen olayları anlatıyor. Bu olaylar ekseninde, feodal düzende toprak işçilerinin verdikleri yaşam mücadelesini okuyoruz. Esasında oldukça aşina olunan bu konuyu işlemesinde Ibanez’i iki konuda çok başarılı buldum. Birincisi, çok da uzun olmayan (yaklaşık 180 sayfa) bir metinde, büyük şehirlerde konuşulanla kırsaldaki lehçe farklılıkları, eğitim sistemi, kırsaldaki insanların eğlence kültürleri gibi pek çok detayı ekleyerek, anlattığı dönemi ve dünyayı okurun gözünde baştan aşağı çizmekteki ustalığı. Hakikaten 19. yüzyıl sonunda bir İspanyol kasabasında berberinden öğretmenine, çiftçisinden fabrika işçisine tüm insanlarıyla gündelik hayatı ve kültürü, ana olayların arasına incelikle serpiştirilmiş olduğundan büyük keyifle kafanızda canlandırıyorsunuz. İkinci olarak da yazarın sade bir dille hem oldukça akıcı hem de bir o kadar etkileyici bir hikaye anlatması çok hoşuma gitti. Hâlâ kafamı toparlayamadığım, uzun süre dikkatimi yoğunlaştıramadığım bu dönemde ilgimi canlı tutup, beni kendi dünyasına çeken bir kitap oldu. Kısacası beğendim. Yazarın Türkçeye çevrilen diğer kitaplarını da okumayı düşünüyorum.

KulübeVicente Blasco İbañez · Öteki Yayınevi · 200772 okunma

·

1.573 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

İpek Dadakçı