Evet Saklambaç'ın son sayfasını okudum ve kapağını usulca kapattım. Nasıl bir histi biliyor musunuz? Hani arkadaşınızla bir kafede oturup onun başından geçenleri, ailesinde yaşanan olayları merakla dinlersiniz ya o heyecanı hissettim sayfayı her çevirdiğimde. Tabi bu sefer kafede değil Eda'yla o tuvalette ben de kilitli kalmışım ve onu dinliyormuşum gibiydi. Çok güzeldi.. Saklambaç'ta en çok kendimi Leyla'ya yakın hissetsem de bir taraftan Eda'ya da üzüldüm. Bazı yerlerde onu korumak istedim.En çok da küçük Eda beni duygulandırdı. Aslında kitapta herkese üzüldüm desem yeridir. O yalının içindeki mutsuzluk içimi acıttı. Nimet'in mutsuz bir hayata sıkışıp kalması ve çareyi ordan oraya savrulmakta bulmasına , Kamile Hanım'ın o yalıda rahat olmamasına, evin katı kuralları arasına sıkışmış olan iki kuzene ve her şeye... Fakat en çok sana kızdım Saliha Hanım. Bu kadar katı olmana, insanları sınıflara ayırıp onları kötü hissettirmene. Seni sarsıp " Bir kendine gel be kadın! " demek isterdim. Şimdi size kısaca kitabın konusundan bahsedeyim. Amerika'da üniversite öğrencisi olan Eda, yılbaşı gecesi çamaşırhanenin tuvaletinde kilitli kalmasıyla kitabımız başlıyor.Karanlıkta bir kenarda oturup birisinin gelip o pis tuvaletten kendisini kurtarmasını beklerken kuzeninin kayboluşunun gizemini çözmeye çalışan Eda, Leyla'nın evi terkedişine kadar ki süreci tuvalet kağıdının üzerine tek tek yazmaya başlıyor. Saklambaç, Defne Suman'ın yazdığı ilk kitap olmasına rağmen güzel ve eksiksiz yazılmıştı. Şurası olmamış dediğim hiçbir yer yoktu. Eğer hiç Defne Suman'ı okumadıysanız Saklambaç'tan başlamanızı tavsiye ederim

SaklambaçDefne Suman · HitKitap · 201468 okunma

·

44 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ayraç Hanımın Güncesi