281 - İkinci kitapla devam ettim. Mahir Bey’in Öbürküler kitabındaki küçük Sacide büyümüş artık, üniversite çağına gelmiş. Bizimle yeni bir dönem öyküsünün baş kahramanı olarak 70’lerde, 80 öncesinde buluşmuş bu sefer. Aman da aman daha 3-5 sene önce altına işeyen minik Sacide büyümüş de solcu mu olmuş? Arkadaşı Cahide ile birlikte yurtta rahat edemiyor ve bu ikili, bir konakta oda kiralayıp eve çıkıyorlar. Talih bu ya, orada da faşistler bunları rahat bırakmıyor. Olaylar olaylar… Yetmezmiş gibi geceleri konakta el ayak çekildikten sonra Sacide’nin çocukluk travmalarını depreştirircesine duyduğu sesler kızın uykularını yitirmesine sebep oluyor. Konağın sahibi beyefendinin çatı katında bir rasathanesi var. Biraz dönem olayları, biraz rasathane ve “kainat” olayları derken karakterimiz yine kafada fantastik ve metafizik öğelerin harekete geçtiğini kura kura hayatı kendine zindan etmeyi başarıyor. Sonra da ilk kitaba göre çok daha kısa bir bölümde, oldu bittiye getirircesine, tek bir mektuba sığacak kadar kısa bir bölümde işin aslı ortaya çıkıyor, taşlar yerine oturuyor. Kitabın başlarındayken Cahide ve Sacide’yi iki ana karakter gibi düşünmüştüm ama sonradan sonraya okudukça fark ettim ki tüm isim benzerliğine rağmen Cahide de aslında Sacide’yi tamamlamak üzere yaratılmış bir yan rol, bir antitez. Öbürküler için “tadında bırakmış” demiştim ama bu sefer kitabın sonunu biraz aceleye mi getirmiş acaba diye düşünmeden edemedim. Hoş, biraz daha derinleştirmeye çalışsa bu sefer de bağlamdan uzaklaşacak ve alakasız olaylar anlatmaya başlayacaktı belki de. Belki de dönem olaylarına o kadar da çok değinmek istemedi kim bilir. Güzel, keyifli bir kitapla yine güzel vakit geçirtti Mahir Ünsal Eriş. Üçüncü kitabı da merakla beklerken bir yandan da 50-60 sayfalık Zweigvari bir uzun öykü salmasından da çekinmiyor değilim. Yaz be adam. Yaz da okuyalım. Bak Orhan Pamuk’a. Kafamda Bir Tuhaflık’ta adam 80’lerden bir başlıyor, neredeyse 2030’a kadar gideyazıyor. Tamam üsluplarınız epey farklı, sana da öyle yaz demiyorum öyle yazsan zaten adın Mahir değil Orhan olurdu. Ama öyle yazmasan bile en azından 15-20 yıllık bir dönemi 100 sayfada harmanlamak yerine biraz daha genişlet ki biz de daha bir doya doya okuyalım.

DiğerleriMahir Ünsal Eriş · Kara Karga Yayınları · 2020398 okunma

·

150 görüntüleme

Özge Hilal Sevin Gedik

@Ozgehilal ·

14 Ocak 09:56

"Yaz be adam. Yaz da okuyalım. " ☺️ Benim de her kitabını bitirişimde kurduğum cümle. "Sen hep yaz Mahir". İç sesimi bir başkasının cümlesinde görünce hoşuma gitti.

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ahmet Ceran