Bu Öyküler Bitmedi Severek okuduğum bir kitabın yorumuyla geldim. Yazarın kalemiyle ilk defa tanıştım ve sevdim. Akıcı, yalın bir anlatımı var. Kitap 14 hikayeden oluşuyor. Sadece bir hikayede güldüm (Promil hikayesi beni en çok mutlu eden hikaye oldu) onun dışındaki hikayeler beni fazlasıyla etkiledi. Özellikle bir iki hikaye var ki of aklıma geldikçe hüzünleniyorum. Bir kaç hikayenin içeriğinden bahsetmek istiyorum. Kuyu hikayesinde yıllardır kardeşinin acısını yaşayan bir ablayı okudum. Bu hikaye beni en çok etkiledi. Gülistan hikayesinde ayaklarının üzerinde durmak isteyen genç bir kızın nasıl ihtihara sürüklendiğini okudum. Bu hikayeye benzer şeyleri haberlerde görüyoruz, izliyoruz. İzlerken öfkeleniyorum. Kadınların özgürce hareket edememesi , istediklerini yapamaması kadar acı verici bir durum var mıdır? Sigorta hikayesinde bir insanın ( insan demek ne kadar doğru bilemedim)para için ne kadar ileri gidebileceğini okudum . Ya ben sana ne diyeyim be kadın. Diyecek çok şey varda sen bunu anlar mısın ? Önemli olan bu. Son olarak bir kaç şeye değinmek istiyorum: Öncelikle herkesin cidden anne baba olmaması gerektiğini düşünüyorum. Herkes olamıyor. Bazı ebeveynler ya evlatlarının intihara sürüklenmesine sebep oluyorlar ya evlatlarını kendi elleriyle öldürüyorlar ya da kendi elleriyle bir canavar yaratıyorlar . Anne -baba olmak herkesin harcı değil. O yüzden iyi düşünmek lazım bir çocuğu dünyaya getirmek için. Bu konu hakkında saatlerce hiç sıkılmadan konuşabilirim. O yüzden çok fazla bir şey demek istemiyorum. Ve bir insanı kaybettiğimiz zaman kıymetli olması kadar saçma bir olay yok . Hep diyorum hepte diyeceğim yaşarken kıymetimi bilmeyen insanlar ben öldükten sonra yalandan ağlamayın ,kendinizi yerlere atmayın. Hiç inandırıcı olmazsınız. Neyse... Hikaye sevenlere şiddetle tavsiye ediyorum. Evet kimler okudu bakalım?

Bu Öyküler BitmediDuygu Değirmenci · Banliyö Kitap · 202217 okunma

·

46 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Hazelnutlibrary