İtalo Calvino'yu üç hikayeyi Atalarımız başlığı altında topladığı bu kitabıyla tanıdım. Alışılmışın, sıradanlığın dışına taşan bir yazar. Tarzını çok beğendim ve diğer kitaplarına da mutlaka şans vereceğim. En çok beğendiğim hikaye İkiye Bölünen Vikont oldu. Okurken bir adamın gerçek anlamda ortadan ikiye bölünmesini beklemiyordum ama dedik ya işte bu sıradışılık tam da Calvino tarzı. İkiye Bölünen Vikont'un bir yarısı salt kötü diğer yarısı ise salt iyidir. Kötü Vikont memleketine dönünce oradaki insanlara kan kusturur. Geçtiği yerlerde her şeyi ikiye böler; çiçekleri, hayvanları. Bir insan içinde hem iyiyi hem kötüyü barındırır mesajına çok uygun bir hikaye. Hem ürpertici hem eğlenceli olması da keyif vericiydi. İkinci hikaye Ağaca Tüneyen Baron. Bu hikayede tuhaf bir ailenin içinde buluyoruz kendimizi. Başlangıç olarak gerçekten mükemmeldi. Ailede bir tane normal insan yok. 12 yaşında olan Baron ablasının yaptığı salyangoz yemeğini yemeyi reddetmesi sonucu ailesine kızarak ağaçlarda yaşamaya başlar. Bir daha toprağa basmaya da tövbe eder. Başlangıçta 'toprağa değersen yanarsın' gibi sadece bir oyundur ama hayatı boyunca devam edecek bir inata dönüşür. Avcılık, korsanlar, devrim, aşk, seyahat vs. her şeyi ağaçların üstünde gerçekleştirir. Aile bireyleri birer birer yitince hikayenin de sonlara doğru ağırlaştığını düşünüyorum. Ailenin tuhaflıklarının daha fazla yer tutmasını dilerdim. Son olarak Varolmayan Şövalye. Bir yanda bedensel olarak varolmayan bir şövalye, diğer tarafta bedensel olarak varolan ama zihnen varolmayan bir adamın çatışmasını okuyoruz. Diğer iki hikayeyenin yanında sönük kaldığını düşünüyorum. Dilerseniz her hikayeyi ayrı olarak alıp okuyabilirsiniz. YKY'nın kaliteli ve resimli baskıları mevcut. İyi okumalar.

AtalarımızItalo Calvino · Yapı Kredi Yayınları · 2020171 okunma

··

144 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.