Oscar Wilde'nin bu uzun hikayesine mi odaklanmalı yoksa bu hikayedeki gizemli kişi olan W.H.'ye mi? Ya da gizemli W.H.'nin bize kim olduğunu söylemediği Shakespeare'nin Soneler'ine mi dikkat etmeli. Çünkü görünen o ki üç asırdır çözülemeyen bir kişiliğin peşine düşenlerin ortaya attıkları teoriler bizi nihayetinde Soneler'e ulaştırıyor. Trajedi ve komedisiyle sahnelenen eserlerinde efsunlu bir şeyler olduğuna inanılan Shakespeare'nin, ruhunu ve kişiliğini aktardığı tek eseri olan ve romantik edebiyatın kapılarını açan eseri Soneler'in birine ithafen yazıldığı ya da yazılmış ama yayımlanmasından habersiz olan Shakespeare'nin bu haberi aldığında, yayıma hazırlayanlara göndermede bulunmak için eklemede bulunduğu W.H. harfleri için üretilen teoriler çok farklı. Kimisi bir yeğenden, kimisi bir konttan, kimileri de bir arkadaştan bahsederken en ilginçlerinden biri olan yazarın kendisine ithaf ettiği ile Oscar Wilde'nin de konu edindiği ve dönemin tiyatroculuğunda sahneye yalnızca erkeklerin çıkarıldığı, kadınların oyunlarda yer almadığı bir dönemde, genç, parlak oğlanların kadın olarak role bürünmüş aktörlerden biri olan Willie Hughes olduğu göze çarpıyor. Wilde'nin bu uzun hikayesinden çıkaracağımız en güzel şey sanırım Soneler'in okunmasının kaçınılmaz oluşudur. Hem Shakespeare'nin trajedileri için hem de ruhunu açığa serdiği için anlaşılmasına çaba sarf etmek bu dizelerden geçiyor. Wilde de bu kitabındaki Soneler çözümlemesinde buju gösteriyor. Thomas Mann'ın Venedik'te Ölüm adlı eserinde de görülen sanat aşkı ve güzelliğin sanata yansıması üzerine düşünceler, Shakespeare'nin Soneler'inde bir kez daha açığa çıkıyor. Bu iki eser için de eşcinsellik açıklamasında bulunmak akla abes olduğundan bu kısımlara girilmenin faydasızlığını belirtmeliyim. Üzerinde özellikle durulması gerekn sanatın kendisidir.

Bay W.H.’nin PortresiOscar Wilde · Can Yayınları · 2022260 okunma

·

1 artı 1'leme

·

390 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

H. Ferventis