Gerçekten Kur’an-ı kerim’de Nemrut diye birinden söz edilmez. Yalnızca tanrılık davasına kalkışan, bu arada ibrahim(a.s) ‘ın getirdiği dine karşı çıkan ve Yüce Allah’ın dostu olan bu peygamberi ateşe atma girişiminde bulunan birisi söz konusudur. Bu birisinin Nemrut olduğunu gösterir hadisi şerifte yoktur. Kaldı ki, Nemrut adı anılsa bile, efsaneleştirilmiş olan Nemrut’la aynı kişiliğin vurgulandığı sonucuna varılamaz. Çünkü, bu durumda, “doğru olan bir”e bin yalan katma ile yine bir efsane kişiliği üretilmiş olacaktır. Ki,kitap ve hadis böyle bir efsaneyi onaylayıcı kanıt olarak gösterilemez. Ancak Nemrut’un adını tevrat’ta görebiliriz. Bu toplum putlara tapıyor olmasına karşın “yaratmak” söz konusu edildiğinde “Allah” yanıtını veren cahiliye Araplarından daha koyu ve daha karanlık bir puta tapıcılık içinde bulunmaktadır. Çünkü, İbrahim (a.s)’ın “ Beni yaratan da, doğru yola eriştiren de o’dur.” Sözleri, toplumun yaratma konusunda da putları veya onlardan birini yetkin görmekte olduğunu ortaya koymaktadır. En azından yaratıcının da bir put ile temsil edilmek istendiğini,edildiğini görebiliriz. Ayetlerin akışında dikkati çeken bir nokta vardır: Putların söz konusu edildiği tüm ayetlerde, konuyu İbrahim (a.s)’ın gündeme getirdiğini görüyoruz.”Bunlara mı tapıyorsunuz?” Yollu cümlelerle sorusunu sormakta, sonra da söyleyeceklerini aktarmaktadır,kavmine. Gök cisimlerinden söz eden ayette ise, İbrahim (a.s)’ın konuya girme,sorma, sonra da söyleyeceklerini sıralama yönteminden çok, bir irdeleme, bir eleştirme, bir savı araştırma tavrı; hatta bu inanç sistemini dalgayla karışık abartılı bir eleştiriye tabi tutup,küçük bir parodi şeklinde onlara sunm edası gözlenir. Sanki, konu bir başkası veya başkalarınca ortaya konulmuştur da, İbrahim (a.s) bu öne sürülen savları pek de ciddiye almadan irdelemektedir. Dikkat çekilmesi gereken noktalardan bir diğeri: ibrahim(a.s)’ın bütün uyarıları, akıllarına seslenmeleri, düşünmeye çağırmaları karşısında verebildikleri başlıca yanıt, destek gördükleri biricik dayanakları dinlerinin ve inançlarının “atalar”ından gelmiş olmasıdır. Ayrıca buradaki düzen, outlara ilişkin varsayımlar üzerine kuruludur. Nemrut toplumunun yapısal özelliği, özellikle, Yüce Allah’ı toplumsal yaşantının, dünya yaşamının dışında bırakmak noktasında odaklaşmış olarak göze çarpar. Dünya hayatında Yüce Allah’ı bir yana bırakıp da putlara tapınan bu toplum, putları da yüce Allah’a vesile olma işlevinden soyutlayıp, yalnızca dünya yaşamı ile ilgilendirir olmuştur. Dünya hayatında Allah’ı bırakıp, aranızda putları dostluk vesilesi kıldınız. (Ankebut:25) ayeti putların bile yalnızca dünyaya özelleştirildiği, nasıl da dünyacı bir toplumla karşı karşıya bulunduğumuzu açıkça anlatır. Dünya hayatında Allah bırakılmış ve putlar da dostluklara vesile kılınmıştır.

NemrutZübeyir Yetik · Pınar Yayıncılık · 201213 okunma

·

35 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Kübra