Bu kitabı 'Frankenstein ya da Modern Prometheus' kitabını yazmış olan Mary Shelley'nin yazdığına inanmak bir hayli güç. Kitabın kapağında Mary Shelley yazıyor ama seviye gerçekten bu kadar düşebilir mi? "Ölümlü Ölümsüz" ve "Dönüşüm (ki bunun da son kısmı ilgi çekiciydi, sonuç kısmına gelene kadar okurken yine işkence çektim)" öyküleri dışında ilgi çekici hikayesi yok, denemeler zaten tamamen falso. Ölümlü Ölümsüz'ün ve Frankenstein'ın çok net bir ortak noktası var: Ölüm teması. Doğa Özışık'ın çevirilerini yaptığı öyküleri "Karanlık Yazılar" adı altında toplamışlar ki tüm öykülerde "ölüm" teması hep var, ama farklı temalar ölümden daha fazla ön plana çıktıkça hikayelerde bir o kadar yavanlaştı. "Hayaletler" denemesi vasat bir deneme. "Valerius" adlı öyküsünde Dirilen Bir Romalı'yı anlatıyor ve kelimeler arasında kayboluyorsunuz. Bi bakmışsınız ki hikaye bitmiş ve hiçbir şey anlamamışsınız. Aslında anlayacak bir şey de yok: Dirilen bir Romalı var işte. "Kem Gözlü" adlı hikaye potansiyeli yüksek bir hikaye gibi başlayıp klasik bir intikam hikayesine dönüşüyor. Shelley yine bu hikayesinde de fazla detaya girerek okuyucu sıkıyor, yetmiyormuş gibi sanki Babala TV videosu izlemiş gibi hissettim, alakasız bir şekilde karakterler arasında geçiş yapıyorsunuz çünkü. "Rüya" adlı öyküyü okuyacak zaten dermanım kalmamıştı, kelimeleri okuyup geçtim ne anlattı hiçbir şey hatırlamıyorum bile. Üzerine konuşulabilecek herhangi bir şey barındırmayan, boş öyküler maalesef. Frankenstein kitabına bayılmış birisi olarak çok büyük hayal kırıklığı oldu bu. Denk gelirseniz sağda solda pas geçiniz. "Son İnsan" kitabına bakmayı düşünüyordum ama bu eserden sonra ciddi şüphelerim var o kitapla alakalı da. Sonumuz hayır olsun!

Karanlık YazılarMary Shelley · İthaki Yayınları · 2020191 okunma

·

46 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Umut