Sessiz Ev, İstanbul’dan babaannelerini ziyarete gelen üç farklı kardeşin konakta geçirdikleri bir hafta üzerinden, 80’ler döneminin politik yüzüne ışık tutan olayların aktarıldığı bir hikaye. Bu üç kardeş yaşadıkları olaylar ve hayata bakış açıları açısından aslında o dönemin Türkiye’sinde bulunan kitlelerin birer temsili adeta. Birisi alkole düşkün bir doçent, diğeri devrimci bir öğrenci, diğeri ise zengin olma hayalleri kuran, anne ve babalarını kaybetmiş olan bu kardeşler kendi iç dünyalarında yaşadıkları git gelleri ustaca aktaran Orhan Kemal’in döneme ışık tutan örnekleri. Kitapta en çok ilgimi çeken şey karakterlerin birinci ağızdan anlatım biçimine göre ele alınması. Yani her bir bölümde bu karakterler özne anlatıcı şeklinde hissiyatlarını anlatıyor ve biz okuyucular onların perspektifinden dünyaya bakıyoruz. Daha önce bu tarz bir anlatım biçimi gördüğümü hatırlamıyorum. Açıkçası bu çok hoşuma gitti. Orhan Pamuk’un karakter analizlerini ve tasvirlerini çok başarılı buldum. Özellikle geçmişi ve şimdiyi birleştirme biçimi çok ustaca. Karakterler kendi iç dünyalarında iken, dışarıda kalan bölümü de aktarmayı ihmal etmemesini bir film sahnesinden bile daha başarılı buldum. Ancak bu güzel anlatım biçimine rağmen, olayların hissiyatı bana biraz zayıf geldi. Yani duyguyu okuyucuya geçirme kısmı beklentimin altında kaldı. Bu kitaptan özetle çok usta bir anlatıcı olduğunu söyleyebilirim ancak buna karşın duyguyu aktarma konusunda karar vermeden diğer kitaplarını da okumam gerektiğini belirtebilirim. Sessiz Ev, Orhan Pamuk’a başlangıç olarak iyi bir kitap olacaktır diye düşünüyorum. Okumanızı tavsiye ederim

Sessiz EvOrhan Pamuk · Yapı Kredi Yayınları · 20186,8bin okunma

·

806 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.