Cimri bir neoklasizm akımının ürünüdür. Yani Yunan ve Roma medeniyetlerine duyulan ilgi diri tutulurken aynı zamanda bu dönemin kurallarının sert bir şekilde uygulanmasını görmekteyiz. Açıklılık, görkemlilik, ihtişam hepsini görürüz oyunda. Kusursuzluk ve gerçekçilik ön plandadır; duygu yerine mantık, sağduyu ve ölçü temel alınır. Gündelik dil kullanılır. İnsanlığı etkileyen büyük konular ele alınır. Bu dönemde tiyatroya herhangi bir yenilik sunulmaz. Moliere cimri oyununda insanın değişmeyeceğini söyler yani yedi de ne ise yetmişte de öyle olacağını savunur. Moliere cimri tipini alıp öyle bir yere koymuştur ki oyununda aynı zamanda bütün cimrilerin biraz birbirine benzer olduğu düşüncesini okurlarına göstermeye çalışmaktadır. Oyun kişilerinde derinlikli bir tasarım yoktur. Hem bedensel hem de ruhsal açıdan eksiklik göremeyeceğimiz oyun kişileri vardır Rönesans tiyatrosunun bu anlamda karşısında yer almaktadır denilebilir. Oyun didaktiktir. Cimri birçoğumuzun bildiği gibi paranın ele geçirdiği biridir ve aşırılık söz konusudur. Cimri karakter komedisidir. Temele Cimri alınarak diğer oyun kişilerinin yaratılması durumu söz konusudur. Oyunların çoğu evde, odada geçmektedir ve bu durum Moliere’in tiyatroya getirdiği bir yeniliktir. Moliere insanlığın her durumunu bilip bunu eserlerine ustalıkla yansıtmıştır. Yapıtında “gülme eylemi ile algılama düzeyi” arasında önemli bir ilişki kurmuştur. Komedi sanatını düşünceye dayalı olarak sunmaktadır. Bu durum Moliere’in komedi sanatının derinlerine indiğini gösterir. Yazarın oyununda dünyaya bakışını sakin, sağlam ve dengeli bir eleştiri çerçevesinde döndüğünü söyleyebilirim.

CimriMolière · Remzi Kitapevi · 201721,9bin okunma

·

115 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ebru