Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Gönderi

ZEHİRLİ TOHUM
Belirsizlik içimizdeki boşluk hissi midir? Yoksa bizi yoran bir hastalık mı ya da iç kargaşamız mıdır? Belki hepsi, belki hiçbiri… Bir tohum düşünün zehirli olsun, onu evimizin bahçesine, bitkilerimizin yanına ektiğinizi düşünün. O tohum ilk olarak toprağa tutunur ve kök salar, yerleşir ve toprağında yayılır. Sonra büyümeye ve gelişmeye başlar. Sizden ilgi ister, ona kafa yormanız gerekir, hayatınızda yer açıp ilgi vermeniz hatta belki bazen onun gelişimi için kendinizden taviz verirsiniz, zehirli olduğunu bilmeden. Bu tohum zamanla gelişimini tamamlar ve zehri artık toprağınızın köklerinden soluduğunuz havaya kadar bulaşmıştır. Bana göre bu tohum belirsizliktir. Belirsizlik her ucu farklı etkilerde olan fakat hiçbir uca gidemeyeceğiniz, sürekli olacak ve olması gereken şeyleri düşündüğünüz durumdur. Bu hayatta çok ihtimal vardır. Bu ihtimaller can yakacak, neşe kaçıracak, kıracak, düşünmekten kafayı yedirtecek cinsten olabilir. Fakat belirsizlik daha acısıdır. Üzülebileceğiniz sebepler olduğu gibi tam tersi de olabilir ama siz ihtimaller arasında boğulursunuz. Gerçek kötü olsa üzülür, iyi olsa sevinirsiniz fakat ne olacağı bilinmeyen bir sonsuz ihtimal çukurunda debelenmek düpedüz zihin katlidir. İki ya da çokça durum arasında kalmak, bilememek çok yorar. Bizler acı da olsa netliği severiz. Kötü olacaksa olsun, iyi olacaksa olsun ama olan olsun ve yaşansın isteriz. Fakat belirsizlik ne iyiyi ne kötüyü temsil eder ve netlik gelene kadar devam eder. Günlük hayatta bu durumun çokça örneği olabilir. Sevildiğini bilmemek, kimin iyi geleceğini bilmemek, dostu düşmanı hissedememek, hissettirilen ve söylenenlerin bıraktığı çelişkiler, hayatımıza giren ve çıkanlar, bırakılan izler gibi çoğu durum bizi bu kuyuya iter. Bu kuyuya kendimizle birlikte sürekli düşünmeyi, her hatayı irdelemeyi, kaybolan güveni, huzursuzluğu, kendini unutmayı, yorgun bir ruhu da getiririz. Zihnimizin derinlerindeki bu kuyuda mahsur kalmış koca bir kalabalık, gerçek bir çöküştür. Aklımdaki düşünceler çelişmeye başlıyor sonrası boşluk. Huzursuz hissettiren, can acıtan, çelişkileriyle dolu kocaman bir boşluk… Kendimizi harap etmemizi sağladığı gibi etrafa da etki bırakıyor. İlk neşemizi alıp götürüyor bu da insanlara yansıyor. Sonra huzur terk ediyor ortamı. İçimizde bir bölüm duraksız devam eden tartışma programı gibi sürekli çelişiyor ve kargaşamız durulmuyor. Bu tohum hayatımızın her köşesini günden güne çürütüyor. Nasıl çözeceğimizden pek emin değilim ama net olarak bildiğim bir şey varsa bu da belirsizlikten hayır gelmediğidir. Belirsizlik varsa bunu hissetmenizden de bunu size hissettirenlerden de hayır gelmez. Koşarak uzaklaşın, ya da bununla yüzleşip netleştirin. Belirsizliğin size yararı olmadığı gibi zararı olacaktır. Zehirli tohum sizi, toprağınızı ve hatta soluduğunuz havayı ele geçirmeden bunu fark edin ve gerekiyorsa koşarak uzaklaşın yoksa siz ve size ait olan her şey zamanla çürümeye mahkum kalır. Kendiniz için…
·
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.