Mustafa Kemal Atatürk vs Gandhi
Özellikle kılık kıyafet usullerindeki değişimler siyasal simgesellikle yüklüdür. Mustafa Kemal Atatürk ve Mahatma Gandhi, Türk ve Hint bağımsızlığının vücut bulmuş halleri olan ve kendi uluslarının "baba"ları olarak bilinen bu iki şahsiyet kamusal hayatları ve giyinme tarzlarında, yerel ve Batılı kültürlere, geleneksel ile modern, manevi ile seküler arasındaki ayrımlara olan bağlılıklarını ifade ediyorlardı. Her ikisi de, farklı yollardan da olsa, benlik idaresini ve ka- mu idaresini kendinde cisimleştiriyordu. Her iki lider de kendi kıyafet tercihlerini kamusal ve simgesel olarak ortaya koyuyordu. Atatürk Batı tarzı kıyafetleri tercih ediyor (giysileri Anıtkabir'de sergi- lenmektedir), Gandhi ise geleneksel bir Hint kıyafeti (yöreye özgü geleneksel ham pamuktan yapılma bir giysi) olan dhoti ve şal giyiyordu (Chakrabarty 2002). Gandhi basit vejetaryen yemekleri yiyor, kendini arındırmanın bir aracı olarak oruç tutuyordu. Atatürk ise kamusal alanda herhangi bir manevi faaliyet içine girmekten kaçınıyor, Ramazan'da oruç tutmak dahil olmak üzere dinsel herhangi bir ifadeye başvurmaktan ve dinsel bir pratik içine girmekten sakınmaya çalışan Türk seküler siyasetçilerin kendilerine örnek alacağı bir model işlevi görüyordu. Biri "dinsel itaatsizliği" simgeliyor ve "medeni (Batılılaşmış diye okuyabilirsiniz) uluslar"ın evine ait olma arzusunu ifade ediyor, diğeriyse "sivil itaatsizliği" ve Batılı sömürge güçlerine direnişi simgeliyordu. Gandhi ülkedeki dokunulmazlığı kaldırmış, Atatürk ise kadınların kamusal hayata katılımını savunmuş, cinsiyet eşitliğini teminat altına almak için Şeriatın yerine aile hukukunu geçirmişti.
Sayfa 19 - Metis Yayınları, Beyoğlu, İstanbul.Kitabı okudu
·
172 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.