Mim okur-çizer olarak ‘Dünya’ gezegenine daha ayak basmadan tam 15 yıl öncesinde, Üniversite öğrencileri De Gaulle hükümetine karşı ayaklanmış ve bu ayaklanma tüm dünyaya yayılmıştı, tarih 1968 yılıydı. O yıllarda yazar Max Brod, John Steinback tarih sahnesinden çekilmiş, Baudrillard Nesneler Sistemi’ni Deleuze ise Fark ve Yineleme adlı kitabını çıkarmıştı. Bunların yanında Apollo 8 uzaya fırlatılmış Ay’ın çevresini dolaşıp dünyaya dönebilen ilk insanlı uzay aracı olmuştu. Led Zeppelin grubu kurulmuş ve ilk konserlerini gerçekleştirmişti. Bu sırada Türkiye’de Deniz Gezmiş ve arkadaşları Devrimci Hukuklular Örgütü’nü kurmuştu. Dünyanın her noktasında hissedilen dipten gelen ayaklanmalar ve alternatif yaşam arayışları artık daha hızlı yeşeriyor ve dalga dalga dünyaya yayılıyordu. İşte böyle bir dönemde Philiph K. Dick’de yeni romanını çıkarmıştı. Yıl 1968’di. Kitabın adı yeni dünya düzenine göre marjinal, günümüze gönderilen bir mektup gibi algılandığında ise tedirgin edici görünüyordu. Androidler Elektrikli Koyun Düşler mi? (Do Androids Dream of Electric Sheep?) adlı distopik roman tarihin değişken akışına usulca bırakılmıştı. İnsanlığın düşünsel gelişimi ve gel-gitleri tüm yazınsal mecralar da etkileşim halindeydi adeta. Michel Foucaulth’un Deliliğin Tarihi ve Kelimeler & Şeyler’i de benzer dönemlerde yeşermiş ve açığa çıkmıştı. Foucaulth düşünsel evrenin de insanlığın ayak izlerinin sonunun geldiğini söylediği sıralarda, Philiph K. Dick bunu romanlarına çoktan yansıtmıştı. Tam da böyle bir ana tema ile okuyucunun ellerine bırakılan roman, insanlığın seyrine atılan proaktif bir bakış içeriyordu. Androidler Elektrikli Koyun Düşler mi? adlı roman, dünyanın neredeyse artık yok olmuş şehirlerinde geçiyor. Nükleer savaşların yara açtığı katastrofik bir dünya ile tanıştığımız hikaye yeni türlerle, nesli tükenenleri de konu ediniyor. Sınıf hiyerarşisi ve kolonileştirilen Android neslinin insanlarla çatışmasıyla da entropik bir hale bürünüyor. Kitabın distopik evreni aslında çok fazla yabancı olmadığımız bir geleceğin izlerini çoktan bize yansıtıyor gibi. Yapay zekanın çok uluslu şirketlerce köpürtülen simülasyonunu, Philiph K. Dick o zamanlardan bizlere hissettiriyordu. Düşünülen oldu, artık muhteşem bir yapay zeka çağındayız, hatta bizi ele geçirebilecekler mi diye kaygı boyutuna dahi geçmiş bulunuyoruz. Ama maalesef bu da Baudrillard’ın dediği gibi tüm heybetiyle simülasyon göğünde parlayacak ve dünyanın sonunu hızlandıracak yükü bizlere bırakıp yok olacak. Yapay zeka posthuman hedeflerinin en temel adımlarından biri, biz bu zeka ile eğleniyorken bu zekanın yaratıcıları da bizlerle beraber tarihin kıyımına doğru yol alacak. Philiph K. Dick’in kafkaesk evreni umarım gelecek ile çok fazla uyuşmaz… Ve umarım bizlerde bir gün, koyunların nesli tükenince elektrikli Android koyunlar için para biriktirmeyiz…

Androidler Elektrikli Koyun Düşler mi?Philip K. Dick · Altıkırkbeş Yayınları · 20141,890 okunma

·

33 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Aykut Ağaçayak