Kitabı açtığınızda karşınıza bir soy ağacı çıkıyor, Gabriel Garcia’nın Yüzyıllık Yalnızlık kitabı gibi. Bu da karakterlerin aslında ne denli karışık bir düzende olduğunu gösteriyor. Gözünüz korkmasın okurken hepsini benimsiyor, hemen alışıyorsunuz. Elif Şafak'ın Aşk’tan sonra okuduğum ikinci kitabı. Uzun zaman sonra okuduğum en güzel kitaplardan biri oldu. Londra, İstanbul, Fırat Nehri arasında gidip gelirken, soluksuz okuyacağınız. Kadının yerini özellikle doğudaki yerini ele alış şeklini sevdim belli ki oraları iyi analiz etmiş. Çünkü çok küçük detaylarda bile güzel gerçeklikler vardı. Farklı coğrafyalarda gezdirmesini de sevdim. Şafak bizleri İstanbul, Londra ve Fırat nehrinin yakınlarında bir Kürt köyü arası güzel bir yolcuğa çıkarıyor. Bazen Londra’da liseli bir ergenin duygu durumunu okurken, bazen İstanbul’da apartmanın bodrum katında yarı Kürt yarı Türk bir ailenin günlük sohbetine dahil edebiliyor. Bazen de bilinmeyen bir köyde Kürt bir genç kızın yalnızlığına ortak edebiliyor. Roman bir töre cinayeti bağlamında bir aileyi anlatıyor. Romanın diğer temaları ise; Kadına şiddet, tasavvuf, göçmenlik, ikiz insanların duyguları, doğu-batı, cinayet, kimlik, ihanet, ihmal, aşk, yolculuk ve yabancılaşmadır. İskender, Fırat nehri yakınlarından bir Kürt köyünden başlayıp, ordan İstanbul’a ve son olarak Londra’ya kadar uzanan, bir çok kimlik ve ulustan insanın ilişkilendiği, Şafak’ın mükemmel yapıtıdır. Naze'ye ayrı, Ayşe'ye ayrı, Hediye'ye ayrı, Cemile, Pembe, Elias, Esma, Yunus ve İskender'e apayrı üzüldüm... Hep yarım kalmış Hikayeler, Amalar, Keşkeler... Tıpkı hayatımız gibi. Oldukça sürükleyici bir roman, keyifle okuyacağınızı düşünüyorum. Sevgiler.

İskenderElif Şafak · Doğan Kitap · 201119,1bin okunma

·

998 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.