LARENDE’NİN VARİSLERİ BİRİNCİ KISIM LARENDE’NİN DÜŞÜŞÜ Deniz CANAN Kitabıma başladığımda uzun zamandır tarihi roman okumadığımı ve geçmişe yolculuk yaptığım hikayeleri ne kadar çok özlediğimi farkettim. Üstelik yazarımızın anlatımı öyle etkili ki kitabı elinizden bırakamamanız bir tarafa geçmişe yaptığınız yolculuktan çıkmak ve günümüze dönmek istemiyorsunuz okuduğunuz satırlarda. Özellikle Osmanlı tarihimize merakınız varsa birde Deniz Hanım’ın anlatımıyla dinleyin derim o günleri… Hangi yıllara gidiyoruz? dediğinizi duyar gibiyim ve cevabım, dördüncü Osmanlı padişahımız olan Yıldırım Bayezid’in hüküm sürdüğü zamana gidiyoruz kitabımız Larende’nin Varisleri ile birlikte. Belki aramızda bilmeyenler vardır düşüncesiyle belirtmek isterim, Larende Karaman ilimizin o yıllardaki adı olup Karamanoğulları Devleti’ninde başkentidir. Şimdi gelelim kitabımızın başlangıcına. Bayezid’in kız kardeşi olan Nefise Hatun Karamanoğulları Bey’i Alaeddin Ali ile evlidir ama Osmanlı ile Karamanlılar arasında savaş çıkınca Aleaaddin Ali’nin idam emri verilir ve Nefise Hatun’da Bursa’ya gönderilir bağışlanarak. Çocukları Bengi, Kumru ve Mihri ise Edirne’de, dayıları Bayezid’in himayesinde olacaklardır artık. Kumru öz evlatları olmasada, kan bağı olmayan ama can bağı olan kardeşlerini koruma görevini üstlenmiş, Bengi’yi sakinleştirirken Mihri’ye de bir nevi annelik yapmıştır. Onları Edirne’de zor günler bekliyordur, her ne kadar Bayezid’in yeğenleri olsalarda aralarında savaş geçmiş bir beyliğin çocuklarıdır onlar. Birde abileri Mehmed Ali vardır ve onun o sıralarda nerede olduğunu kimse bilmiyor ama Osmanlılar tarafından da her yerde aranıyordur. Mehmed Ali babası ölmüş olsada bir şehzadedir ve yaşadığı sürecede bir tehdit oluşturuyordur Osmanlı için. Oysa ki Bayezid ve Nefise Hatun’un kuzen olan evlatlarının nasılda güzel zamanları geçmişti çocukluk yıllarında. Ama artık düşmandırlar birbirlerine. Yetişkinler hırslarına yenilip savaş ile topraklarını genişletme çabasındayken çocuklar ordan oraya savruluyor, daha küçücük yaşlarda da taht mücadelesinin önemi ile nifak tohumları ekiyordu yüreklerine. Bengi, Kumru ve Mihri; yenilmiş bir ulusun yakılmış bir sarayından getirilip tutsak edilmiş çocuklarıydı onlar ve Edirne’de zor günler bekliyordu her birini. Ben serimizin devamını merakla beklerken sizlerede kesinlikle TAVSİYEMdir diyorum. Syf: 451