Kitabı lisedeyken yani bir genç kızın en çalkantılı zamanlarında okumustum. Üstelik 1966 yapımı Türkan Şoray ve İzzet Günay filmi olduğunu ögrenince de yurttan evci çıktığımda izlemistim. Sonrasında da belki 3 belki 4 kez izlemisimdir de. Bir Yeşilcam olmasa günümüzde yapılmıs bir film olsa izlemezdim üstelik. Jülide'nin içsel çalkantıları Sükran'ın naif karakteri öyle büyülemisti ki beni... bir genç kız olarak yetişkin bir adamın ilgisine vakıf olma arzusunu cocukluk aklıyla kendinden olgun birine duyulan hayranlığın aska evrilişini çok iyi anlamıştım. Keza yaşım küçük olsa da aşktan ziyade arkadaş yoldaş sevgisiyle saygıya dayalı bir evliliği de sorgulayabilmiştim. Belki Reşat Nuri büyüsüdür bu da. Her yaştan kitleye hitap edebilmenin yolunu biliyor gibi... anlatılan dönemin büyüsü biraz da zannımca. Bir de her gün görebileceğin olayları kaleme almasından kaynaklı olduğunu düsunüyorum. Anne babası olmayan bir delikanlı amcası tarafından yetiştirilir. Onun kızları vardır ve zamanla birisi farklı duygular beslemeye başlar. Pek çok kişinin ayyy kuzen ilişkisi iğrenç diyeceği bu olayı görerek büyüyen bir nesil var. Dahası bunu yaşayan nesil de çok geride kalmadı. Çevremde o kadar çoktu ki asla yadırgamadım, hatta kafamdan karakterler bile yerleştirdim. Sıradan rastlanılası bir olaydı benim için. Okuyucu bu sıradanlıkta okuru yakalayıp kimi zaman havailiğin hercailigin kollarına kimi zaman da hüznün koynuna savurarak heyecanı dorukta tutmuş duyguları uçlarda yaşatmıştır. Konu malumunuz... Nazmi'nin tozlanmaya yüz tutmuş hayatı neşesi monoton bir konforun altında yavaş yavaş kaybolmaktadır. Ölen amca kızının kücüğü, eşinin yeğeni bir zamanlar ona abi diyip hayranlıkla bakan kız, genç ve cok güzel bir hanım olarak yeniden hayatına girer. Jülide... kıpır kıpır tıpkı bir zamanlar kendisinin olduğu gibi düşüncesiz ve hercaidir. Başta kızar, kendi hatalarına düşecek diye öfkelenir Nazmi(aslında burada kızdığı kendisi değil özlem duyduğu ulaşamadığı ve nefret ettiği kendisidir kanımca. Jülide'ye bakınca tam olarak o adamı görüyordur. Sakatlanarak hayatı altüst olmamıs her şeye münhasır o yakışıklı, kuvvetli ve cezbedici adamı...) lakin zamanla Jülide ıssız eve neşe getirir. Unuttuğu sakatlığıyla birlikte geride bırakmaya mevbur hissettiği her şey karşısındadır işte. Jülide ise bir zamanlar hayran olduğu ilk aşkının sönük bir mum alevine dönüşüne dayanamaz. Surekli onun sınırlarını zorlar, sarsar, yılardır kapalı kalan kalp kapılarını defalarca defalarca çalar tekmeler adeta; ve kendisi de içinde derin bir etki ve değisim baslatacak bir sevdaya düser. Yasak aşktır onlarınki. Ama zaten hatalarının ikisi de bilincindedirler. Kalben bir ihaneti paylaştıklarından nefret ve aşkla bağlanırlar. Kücük kasaba hayatı, o boğulma hissi kanatlarını açıp ucma arzusunu çok iyi anlayabilecek bir kitle mevcuttur Reşat Nuri'nin önünde. Kızsak bile anlarız onları. Nazmi'nin ve Jülide'nin yaşadığı bu hisler ikisini zamanla bir paydada birleştirirken bizi de suç ortagı etmiştir iste. Bir yanda o heyecan, bir yanda Şükran... Jülide, Nazmi ve okuyucu aynı duyguları paylaşıyordur artık. Ancak zaman işte. Hem acımasız hem de merhametlidir. Ikisinin aşkının kaderi akşam güneşindeki o tatlı kızılığınkine mahkumdur... ahlakı, insan fıtratını sorgulatan bir kitap bence. Kisisel betimlemeler tasvirler ve karakterlerin psikolojisi o kadar iyi yazılmış ki okumuyor yaşıyorsunuz adeta. Aynı zamanda bir kitabın sayfalarına tutunup zaman yolculuğu yapmak da insana tarifi mümkün olmayan bir his veriyor. Herkes Reşat Nuri'yi Çalıkuşu ile tanır. Yaprak Dökümü veya Dudaktan Kalbesini bilir ama Akşam Günesi gerek dili gerekse kurgusu bakımından Çalıkuşu'na denk denecek bir yapıttır. Bakınız aradan 10 yıldan fazla zaman gecmedine ragmen nasıl net aklımda olaylar. Nasıl da kendini hatırlatıyor kitap. Jülide de bir bakıma Feride'dir aslında. Bir aşkla yanıp şımarık kücük bir kız çocuğundan kadına dönüşen olgunlaşan bir kardelendir. 10 üzerinden değerlendirildiğinde 9'luk bir kitaptır.

Akşam GüneşiReşat Nuri Güntekin · İnkilâp Kitabevi · 20103,674 okunma

·

283 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Esra IŞIK