Bu kitap için inceleme yapmaktan imtina ederim. Ulvi ve manevi bir makama hizmet ettiğini belirtmek amacıyla yazarın ve sonrasında okuyupta hayatını değiştirmiş nice insanların alıntılarını ekleyeceğim yalnızca. "..Uçakta Türkiye’ye gelene kadar kitabı bitirdim.Allah’ım o ne duygu tufanıydı! Atmış yaşındaki bir insanın, bir çocuk gibi ağlaması, görülmüş müdür? Ellerinize, yüreğinize sağlık. İnançlı birisiydim ben, ama Aysel beni daha da ateşledi. Hamdolsun artık Yüce Mevla’nın kapısını her gün çalıyorum." "Öyle çaresizdim ki anlatamam. Rabb’im, gözü yaşlı bu günahkâr annenin dualarını kabul etti nihayet. Kızımın karşısına Aysel ismindeki kitabınızı çıkardı. Allah’ıma şükür, abdestli ve namazlı şimdi." "Yaşım 19. Hayatın kötü tuzakları beni de intiharın eşiğine getirmişti. Hayatıma son vermenin hazırlığını yaparken uzak bir akrabanın Türkiye’den bana gönderdiği Aysel kitabıyla karşılaştım. Şu Allah’ın işine bakın ki son anda elime geçen bu kitap sayesinde kurtuldum ben." "Mektup bitmişti; ama biz de bitmiştik. Bu sanki sıradan bir mektup değil, bir neslin imansızlık girdabında nasıl çırpındığını anlatan tarihî bir belgeydi. Dinden, imandan mahrum olarak yetiştirilen bir kızın, bu dayanılmaz hayat öyküsüne bakıp kimler utanmalıydı, kimler başlarını öne eğmeliydi? Yöneticiler, ana-babalar, öğretmenler; toplumdaki herkes… Bu mektup birçok kimseye ulaşmalı, herkes okumalı ve herkes yaptığı yanlışın ne olduğu konusunda kendini sorgulamalıydı. Bugün Aysel, yarın diğerleri… Topluma kurulan tuzaklar daha çok gençleri bekliyordu. Bu mektubu okuduktan sonra şu konu bir kere daha kendini hissettirmişti. “İman, insanı insan eder. Küfür, insanı gayet aciz bir canavar hayvan eder… “Eğer iman olmazsa veyahut isyan ile o iman tesir etmezse hayatı zahirî ve kısacık bir zevk ve lezzetle beraber, binler derece o zevk ve lezzetten ziyade elemler, hüzünler, kederler verir.” (Sözler)

AyselHalit Ertuğrul · Nesil Yayınları · 20124,173 okunma

·

165 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.