Keyifli, tatmin edici, temposu yüksek, düşündürücü
Ben aslında bu kitabı seneler önce okumuştum. O zamanlar kitaplar üzerine böyle yazılar yazmıyordum. Ama kitabın damağımda bıraktığı tat unutulmazdı… Hatta arkadaşlarıma hediye de ettim o dönem bu kitabı. Aradan yıllar geçti… Geçen aylarda Storytel’de 
Suat Derviş merakım ve Tilbe Saran aşkım sayesinde 
İstanbul'un Bir Gecesi isimli kitabı dinlemeye başladım. İşte o zaman büyük bir heyecanla yeniden hatırladım bu kitabı! İstanbul’un Bir Gecesi biter bitmez de dinlemeye başladım. Yine çok sevdim. Hatta belki bu kez, daha çok sevdim.
İstanbullular ve İstanbul’un Bir Gecesi isimli bu iki kitap, İstanbul’da geçen birkaç saatlik zaman diliminde birbirlerinin hayatlarına tesadüfi bir biçimde dokunan insan hikayelerini konu ediniyor. Alakasız gibi görünen bambaşka karakterleri okuyorsunuz yavaş yavaş ve kısa sürede bu karakterlerin nerelerde, ne şekillerde birbirlerine dokunduğunu görüyorsunuz. Müthiş bir teknik! Hatta bu teknikle yapılmış bir de film var: Anlat İstanbul. O da çok güzel.
Kitabın merkezinde bir aşk hikayesi var: Akademisyen Belgin ve Heykeltraş Ayhan’ın aşkı. Hikayenin geneli bu iki karakterin aşkı etrafında kurgulanmış. Ve hakkını vermek lazım ki; bu aşk ve karakterleri, her bir detayı ve katmanıyla oldukça derinlikli işlenmiş. (Başucumda Müzik’ten farklı olarak, diye eklemeden edemedim.) Bu karakter derinliği, diğer karakterler için pek de geçerli sayılmaz. Öte yandan, diğer karakterlerin bireysel derinliğinden söz edemesek de toplum içinde temsil ettikleri grupların çok güzel birer aynası görevini üstlenmişler. Belgin ve Ayhan dışındaki her bir karakter, dönemin toplumsal ayrışmalarını çok güzel yansıtıyor. Hatta bir noktada insan hayretler içinde kalıyor: Bunu tek bir insan yazmış olamaz! Muazzam bir analiz, gözlem ve aktarım gücü! Bir de zaten bu haliyle bile kitap oldukça kalın. Bir de diğer karakterleri daha da derinleştirme işi olsaydı, bir roman değil bir seriye ihtiyaç olurdu ki bu da bu tekniğin doğasına aykırı. Birkaç saatlik zaman dilimini böyle bir teknikle anlatan güzelim kitap sündürülmüş olurdu.
Suat Derviş, İstanbul’un Bir Gecesi’nde karakterleriyle ve üslubuyla nasıl dönemine müthiş bir ayna tuttuysa, Buket Uzuner hanımefendi de İstanbullular’da aynısını başarıyla kotarmış. Keyifli, tatmin edici, temposu yüksek, düşündürücü…
Yıllar sonra hatırlamak da, dinlemek de, üstüne düşünüp bir şeyler yazmak da çok iyi geldi. Gönül rahatlığıyla tavsiyemdir.
Yazımın tamamı için:
dondurmakutusu.wordpress.com/2023/06/20/ista...
·
82 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.