Umutsuzluğun,mutsuzluğun ve biçareliğin içinde dayanışmayı,ayrışmadan bir/biz olmayı,güçlü bağları,sevgiyi ve umudu hissettiren satırları okudukça baktığınız aynada görüyorsunuz geçmişi.Rum ve Ermeni kıyımını bu kez doğu’dan değil İçAnadolu’dan,Nevşehir vadilerinden izliyorsunuz.ortamın kaosunu,çaresiz telaşını olay örgüsünün karmaşıklığı ile adeta yaşıyorsunuz.on günde geçen olaylar,günün saatlerine de ayrılarak oluşturulmuş,her biri “dize” güzelliğinde kısa başlıklı bölümlerden oluşuyor roman(12-22 haziran 1915) Çoğu şiirsel kimi masalsı anlatım,akıcı dupduru bir dil.. 2017 Orhan Kemal ROMAN ARMAĞANI BEN BU YAZARI ÇOK SEVDİM :)) bazıları anası gibi uzak,çocuğu gibi yakın bir yerden sever.Bazıları aşkla aynılaşır bazıları da zamanla ayrışır bazısı ise sevdikçe yabancılaşır. geçmiş değişmez,bilgisi değişir. iğde kokuları bu memleketin tütünüdür,bunu ciğerlerine çekmeden,bırak yaşadığını düşünmeyi insan bile değilsin sen! Hazirandaki bahar sıcaklığında bağlara doğru yürümeden,gün ışığının neşesini içine doldurmadan yaşadım diyemezsin. unutkan aynalar satarmış Boğos: önünde ne yaşanmışsa,aradan çok zaman geçtikten sonra olanı biteni anımsayan bu aynalar her şeyi gösterir ama gösterdiklerini yok etmeyi unuturmuş. insan bir yere kapanır kalırsa hep geleceği düşünür,yükseklere çıkınca da geçmişi.Yükseklerden bakılan şehir gelecek ümidi vermez;hep geçmişi,bir zamanlar orada yaşananları anımsatır.Oysa mağaralara kapananların dışarı çıkma,göğe bakma umudu vardır;duvarlar hep geleceği söyler. çevredeki insanlar,kadının bilinçaltı duvarıdır. kadın doğuştan terk edilen tek varlık,erkek ise doğuştan kucaklanan yıldızlara bakarak yol alanlar geçmişe de yürür. nasıl ki bir olay yazılınca zaman kaybolur da canlanmak için okuyanın bakışını beklerse,fotoğrafa bakanlar da o fotoğrafın zamanına karışır.Zaman hem şimdi olur hem de geçmiş.Fotoğraf çekilirken,insanlar genellikle kameraya gözünü çeviri: bu “belirsiz bir gelecek Zaman’a bakıştır.Oysa o fotoğrafı eline alan insan,”değişmez bir geçmiş zaman”görecektir.Fotoğraf çektirenlerin gözünü diktiği o belirsiz gelecek,fotoğraf kartını elinde tutan kişi tarafından yaşanır. Gelecek zamandaki kişi,o anda geçmişteki biriyle göz göze gelse ne fayda.fotoğraftaki kişi,geleceği bilmemekte,görmemektedir. Zaman o aynada unutulmuştur. Ya da başka bir deyişle,zamana ayna olan fotoğraf,yüzeyindeki geçmişi unutmuştur. GÜRSEL KORAT #unutkanayna

Unutkan AynaGürsel Korat · Yapı Kredi Yayınları · 2016324 okunma

·

94 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Hridayeş