Yazarın diğer kitabı olan Aşıklar Bayramı'ın devamı. Devamı ama içerik bence fark etmiş. Diğer kitapta baba oğul ilişkisi ön plandayken bu kitapta hemen hemen tamamen asıl oğlanın iç dünyasına yönelmiş. Aşıklar Bayramı'ndaki o kendiliğinden oluşan merak unsuru bu kitapta biraz daha zorla oluşturulmaya çalışılmış. Ama düşündürdüklerini ve hissettirdiklerini hafife alamayacağım. İçten okunduğunda insanda derin farkındalıklar uyandırabilir. Beyefendi rahatladıkça ben de rahatladım, onun çektiği uykusuzluğu ben de çektim. Ulaşmak istediği iç huzura onunla birlikte ulaşmaya çalıştım. Gerçek anlamda insanı içine alan bir roman. İlk kitap kadar ağır hissetmesem de bu kitap da oldukça başarılı bir şekilde oluşturulmuş. Her ikisini de şiddetle tavsiye ediyorum. Sırayla okunmalı. Şimdiye kadar yazdıklarım doğrudan kitap ile ilgiliydi. Şimdi de kitabın farkına varmamı sağladığı şeyden bahsedeceğim. Güzel bir kitap dostluğu oluşturduğum öğretmen arkadaşımla aramızda bir zıtlık var. O güncel yazarları okumayı severken ben tamamıyla klasik okumaya çalışıyorum ve bunu da dönemimiz romanlarındaki içeriğin samimiyetsizliğiyle açıklıyorum -istisnalar hariç-. Bu kitabı okurken bunun sebebini daha iyi kavradım. Aslında tek sebep samimiyetsiz gelmesi değilmiş. Günümüz teknolojileri ve bunun getirdiği sorunları bir de kitaplarda görmek istemiyormuşum ben. Sosyal medya, paylaşım çılgınlığına dönüşen mecralar beni boğuyormuş ve ben kitap okurken aslında bunlardan da kaçıyormuşum. Birine ulaşmaya çalışırken geçirilen zaman, gönderilen mektuplar bana daha içten geliyormuş. Kitaplarda ulaşıp ulaşmadığını bilinmeyen ya da geri dönen mektuplar görmek istiyormuşum. Bu kitapları bana sadece bunu fark ettirdikleri için bile sevebilirim.

Babamın BağlamasıKemal Varol · Everest Yayınları · 2022930 okunma

·

109 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Çiğdem Gül