Kitaplardan uyarlanan filmlerden, gerçek hayattan uyarlanmış dizilere
90'ların kışları, bir odaya sığdığımız, aynı odaya hayallerimizi de sığdırdığımız yıllar. Evin tek odasında soba, sobanın üstünde kaynayan çaydanlık, çamaşır demirinde annemin yıkadığı, Ankara ayazında donan ve sanki başsız, ayaksız, kolsuz vücutlara benzeyen, dışarıdan getirdiği çamaşırlar, çamaşırlardan damlayan damlaların sobanın üstündeki ahengi ve aileden biri televizyon. Benim çocukluğum ve ilk gençlik yıllarım bu evde geçti. Televizyon, özellikle kış aylarının vazgeçilmeziydi.
Özellikle Türk filmleri izlerdik, o zamanlar haber kanallarının bu kadar aktifliği yoktu, insanlar siyasete bu kadar adapte değildi. Kemal Sunal, Şener Şen, İlyas Salman filmlerinde güler, Hülya Koçyiğit, Türkan Şoray filmlerinde hüzünlenir, Cüneyt Arkın filmleri ile milliyetçi tutumlar sergiler, Tarık Akan'a hayranlık duyar, Müjde Ar filimlerinde, bazı sahnelerde tavana bakardık.
Şimdi baktığımız daha doğrusu bakmaktan imtina etsekte sosyal medya tarafından gözümüze sunulan diziler var. Bu diziler yüzünden 80'ler ve 90'ların güçlü, cinsellikten çekinmeyen, ezilmeyen, hakkını arayan, erkek egemenliğine çelme takan kadınlarının yerini; okumuş ama dayak yiyen, gurursuz, para için değerlerinden vazgeçen kadınlar aldı. 
Gülseren Budayıcıoğlu
bu ülkenin başına gelmiş bir felakettir benim için. Ne kadar okunduğu umurunda değil. Kitaplarından uyarlanan yapımlarla normal olmayanı normal gösteren, kadınları ezen, bölen, parçalayan, hasta mahremiyetine saygısı olmayan biri. Kırmızı Oda isimli uyarlama dizisinde üvey babası tarafından istismara uğrayan bir kız vardı, o akşam çoğu kadın ekrana kilitlendi, bakamayanlardan biri ertesi gün şu sözleri söyledi "Kıza babası mı tecavüz etti? Çoluk çocuk durmuyor ki bakamadım bir türlü, inşallah tekrarı olur"!(bu gerçekten oldu). Gündüz kuşağı programlarında konuşulması yetmeyen bu olaylar Gülseren Budayıcıoğlu sayesinde akşam kuşağına da taşındı. Bu ve buna benzer programlar sayesinde Turgut Özal'ın depolitizasyon uygulaması hâlâ sürmekte.
Atilla Dorsay bu kitabında 12 Eylül sonrası gösterime giren, genelde güçlü kadın imajı çizen, toplumsal sorunlara değinilen filmlere yer vermiş. Eleştiride bulunduğu film ve yönetmenlerin yanı sıra çok beğendiği yapımlar da var. Yazar ile beğendiğimiz filmler benzer yönde hatta beğenmediğimiz filmlerin ortak özellikleri bile aynı.
Çoğu yapım kitaplardan uyarlanmış, hatta kitabından bile daha iyi olanlar var.
Eskidir, bize bir şey katmaz demeyin bence izleyin. Son yıllarda iyi yapım yok zaten en iyisi eskiye dönmek, eski zaten yeni bizim ülkemizde. Bir türlü zamanı ileri taşıyamıyoruz geride bırakıyoruz hep eskiye gidiyoruz gide gide 1923 gitsek keşke...
·
231 görüntüleme
Sinema,film ile ilgili kitapları çok seviyorum.Kitapçıya gidince ezberledigim bu rafa geçip yeni kitap var mı diye bakıyorum. Atilla dorsay'ın bu kitabını görmedim. Aklımda bulunsun kitapçıdan sipariş vereyim. Ben güney arkın,türkan şorayin kendi kaleminden kitabını okumuştum. Merin akpınar ile ilgili bir kitap bir de Yabancı bir yazstin kaleminden şener şeni okumuştum.
Inceleme yazınız için teşekkür ederim🙏
Iyi okumalar dilerim🙏
Ben de özellikle Türk Sinemasını konu alan kitapları seviyorum, kitapçıya gitmeyeli uzun zaman oldu daha çok PDF okuyorum, dilerseniz size bu kitabın PDF'sini atabilirim. İncelemeyi okuduğunuz için ben teşekkür ederim, keyifli okumalar dilerim.
4 sonraki yanıtı göster
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.