Füreya Koral, Türkiye'de çağdaş seramiğin öncülerindendir. 1947'de İsviçre'de öğrenmeye başladığı bu sanatı Paris'te iki yıl çeşitli atölyelerde geliştirdikten sonra sanatını Türkiye'de kişisel çabalarıyla hayata geçirdi ve ilk Türk profesyonel kadın seramik sanatçısı oldu. Türkiye'nin ilk özel seramik atölyelerinden birisini kurmuştur. Seramiği mimaride kullanmadaki öncü girişimi, sanatçılığındaki en önemli adımıdır. ( google da yazanlar ) spoiler vererek yazacağım, lütfen ona okuyun. o kadar şanslıymış ki. ilk önce öyle bir ailede doğmuş ki anne, baba, kardeş fransızca öğrenmişler çok küçük yaşlarında. teyze, dayı zaten sanatçı. dayısı takma adıyla halikarnas balıkçısı,,teyze gravür sanatçısı.. ayrıca bir müzik aletinin çalınması çok önemliymiş ailede. eğitim, sanat ve sanatçı çok önemliymiş kısacası onlar için. tabii herkeste olduğu gibi onun hayatında da yolunda gitmeyen şeyler olmuş sırasıyla.. en önemlisi sağlığı bozulmuş ve uzun süre hastanede yatmış. hayat bu ya tamamen tesadüf toprakla tanışıp dünyaca ünlü olup, dünyanın bir çok yerinden ödüller alıp, bir seramik sanatçısı olmuş. hem en büyük aşkı olmuş işi hem de geçimini sağlamış. sayısız eser bırakmış. bence en en önemli şansıysa atamla tanışmış, defalarca aynı ortamda bulunmuş ve en yakınındaki kişilerden biri olmuş. (gözyaşım pıt :.) en çok etkilendiğim yerlerden biri de tam olarak belki yazamam ama,,,,Mustafa Kemal'in çevresi düşünüldüğü gibi kendisi kadar ileri görüşlü insanlardan oluşmuyormuş. bu üzücüydü yani çoğunlukla tek başına en iyisi için karar vermek. onunla sohbetin bir okul sırasından farkı yok denişmişti bir yerinde de. fikir almaktan asla çekinmezmiş, farklı düşünceler duymaktan hoşlanırmış. ne kadar şanslıymış, aynı masada oturmuş hatta atam onun pişirdiği yemeği yemiş :) ne şans... çok hastanmış hatta çok zor bir ameliyat geçirmiş ama diyorum ya şanslıymış. hep çok sevilmiş. etrafında hep hayranları olmuş. kitabın sonlarına doğru katıldığı bir davette aldığı film teklifinden bahsediliyordu. hemen arattım google'da. 2 dakikalık bir sahne ama karşısında iki dev isimle. kendi ses tonuyla, onu tanıyıp, hayatını okuduktan sonra onu canlı görmek te ayrı keyifti. son olarak şunu söylemek istiyorum, mutlu bir çocukluk geçiren herkes çok daha başarılı oluyor bu hayatta. zincirleme olarak mutlu çocuğun ailesi zaten bilinçli anne baba oluyor. kadın 40 yaşını geçmiş, üstelik hasta,,yatması, dinlenmesi lazım. 3 gün uyumayıp toprakla uğraşıyor. ailesi hep destek tam destek. bizimkiler olsa bırak toprakla uğraşmayı, ehliyet almak istesen, araban mı var napıcan ehliyeti derler :))) çok güzel yaşanmış, hem kendi hem ailesi için gurur verici bir hayat. oluyun, pişman olmazsınız.

FüreyaAyşe Kulin · Everest Yayınları · 20197,5bin okunma

·

27 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

gözdemir