"Fiziki nesneler sadece algılandıkları zaman var olur"?
Felsefesinde materyalizme, kuşkuculuğa ve ateizme yol açtığı gerekçesiyle saldıran ( 
Felsefe Tarihi , sy. 599) Berkeley’e, biraz önyargılarla başladığımı söyleyebilirim. Aslında kitaptan sonra da fikirlerimde çok büyük değişimler olmadı. Her ne kadar anlaşamadığımız yerler çok olsa da argümanlarını ve kanıtlamalarını çok fazla tekrarlamaya düşmeden, az ve öz bir şekilde yazması ve sade bir dil kullanması kitabı bir çırpıda okumamı sağladı (Belki de 
John Locke 
İnsanın Anlama Yetisi Üzerine Bir Deneme kitabından sonra okumak böyle hissettirmiştir.). Kitap büyük ölçüde algılamak ve algılanmak üzerine kurulu [Gözlerimi kapattığımda odadaki bütün eşya hiçe indirgenir, yeniden yaratılmaları içinse gözlerimi açmam yeter. (sy.61)] ve bu durum bana “Ormanda bir ağaç yıkılır fakat kimse görmemiş ve duymamıştır. O zaman ağacın yıkılmış olduğunu söyleyebilir miyiz?” felsefi sorusunu tekrar tekrar anımsatıp durdu. Bu yüzden de Berkeley okumak benim için sadece beyin egzersizi yapmaktan öteye geçemedi maalesef. Özellikle algılmadığımızda ideaların yok olması fikrini “Tanrı'nın hiçbir gerekçe yokken, büsbütün yararsız, hiçbir amaca hizmet etmeyen sayısız varlık yaratmış olduğunu varsaymak demektir. (sy. 47)” cümlesiyle desteklemesi yüzümde bir tebessüm oluşturdu.
Son olarak dediklerimin “küçümseme” olarak algılanmasını asla istemem. Berkeley’in felsefesi üzerine düşünmek oldukça keyifli (örnek: Matrix veya algı kelimesi). Özellikle kitaptaki argümanlar hemen okunup geçilmemeli ve Berkeley’in de istediği gibi üzerine tekrar ve tekrar düşünülmeli [okurdan da bir kez daha düşüncelerini derinlemesine incelemesini ve sözcüklerin kendini aldatmasına izin vermemesini dilerim. (sy.61)] ama bendeki etkisi, Berkeley'in amacının tam tersine, maddeci anlayışa biraz daha yakınlaşmak oldu.
Felsefeyle kalın.
·
349 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.