İclal Aydın - Unutursun.. Kitap, bir yakın zaman bir geçmiş zaman seyri ile ilerliyor. Ve neredeyse yüz yıllık yaşamda yollarının kesişmesi zor gibi göründüğü karakterlerin yollarının kesişmesine tanıklık ediyoruz. Karakterlere bazen kızıyor bazen hak veriyor, bazen sevinip bazen üzülüyoruz. Ana hikayede Yaşar'ın torunu Kaan ile olan samimi sohbetlerinin geçmişe aranlanması ile tüm yaşananlara tanıklık ediyoruz. Ethem, Nariye, Samire, Lorin, Kaan, Yaşar, Lemide hanım ve Gavras amca'nın hayatından kendimize dersler çıkabileceğimiz, onların izlerini okuyoruz hep beraber. Nariye ve çok sevdiği ethem.. Gençliğin hataları ile kavuşamayan iki genç. Verdiği sözleri tutamayınca insan, hem kendini hem sevdiğini bitiriyor. Giden gidiyor ama kalan hayatına devam edemiyor. Nariye'nin kardeşi Samire kendisini sevmeyen bir adamla daha çocuk yaşta evlendiriliyor. Sevilmediğin bir evlilikte mutlu olmadığın gibi çocuklarını da mutlu edemiyorsun.Yaşar annesinden yıllarca ayrı kalmış, onu hiç affedememiş. Kendi çocuklarına sevgisini gösteremeyen karakterler büyüdükçe bunun pişmanlığını yaşıyor. Sanırım bundandır torunlarını daha çok severek geçmişin hatasını telafi etme çabası. Biraz geçmiş zaman Türkiye'si biraz karakterin bu dönemde yaşadığı ikilemler durumlar arasında akıp gidiyor kitap. Berlin, New York, Ihlara, Ankara ve İstanbul arasında sık sık yolculuk ediyoruz. Kitapta en sevdiğim bölümler Gavras amca ve Lorin'in olduğu bölümler oldu. İkisi de hayattan umudu kestiği zamanda tekrar bir araya gelerek ortak bir hayalin peşine uğraş veriyor. Sanırım insanı mutlu eden şey işe yaradığını hissetmek. Ununu elemiş eleğini asmış bir adamın hayat tecrübelerinin Lorin ve hayatına ışık tutması çok kıymetli. Öz babası olsa ancak bu kadar seveceği birisi Gavras amca. İçinde bulundukları otel projesi de bir o kadar kıymetli ve güzel bir projeydi. Hiç kimse hayatımıza boşuna girmiyor. Ya çok güzel anılar bırakıyor ya da aynı hatalara düşmeyelim diye tecrübeler. Ve hayat yaşadıklarının yanında senin olanlara nasıl baktığın ile ilgili tam olarak. Haddinden fazla sevmek de üzülmek de hep bu yüzden. Hayatta hiç bir şey tesadüf değildir. Kaderin bizler için oluşturduğu planın aşamalarını yaşarız hep. Bu güne kadar bende tesadüflerin değil de tevafukların olduğuna inandım hep. Olması gerekenin, olması gerektiği zaman gerçekleştiğine inanırım. Kitapta birbirinden ayrı yaşayan bunca insanın yolunun bir şekilde kesişmesi, bana yine tevafukların olduğunu hatırlattı. Ben kitabı severek okudum. Sizlerde severek okursunuz umarım.

Unutursunİclal Aydın · Artemis Yayınları · 20191,609 okunma

·

1 artı 1'leme

·

17 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Betül dizieditlerii