ALLAHA ISMARLADIK
Allaha ısmarladık deyip gittiğin gün Ismarlamaya başladım her şeyi hayata
Ve ısmarlama yaşadım senden geriye kalanlarla.
Aslında ben hiç yelken açmamalıydım sana
Ya da hiç dolaşmamalıydım senin sularında.
Usulca çekip gitmeliydim işte,
Gidişini hiç görmemeliydim mesela.
Ardından belki de mevsimler solmalıydı. Toprağa düşen her damla seni hatırlatmalıydı.
Ve yol verdiğin kadar yolda olmalıydım.
Ne kadar bıraktıysan o kadar kalmalıydım.
Acıysa acı, hüzünse hüzün, yalnızlıksa yalnızlık Ne gerekiyorsa çekerdim ben sineye.
Hem gerekirse senden sonra diye başlardım bütün cümlelere
Ve altını çizerdim senden sonrası hiç gelmeyecek diye.
Şimdiyse gittin, gittiğin gün ben de bittim.
Küçücük kalmıştı yüreğim, kimsesiz ve çaresizdim.
Yani kimsesi yoktu çaresizliğimin.
Oturdum, düşündüm, hüzünlendim.
Ne seni tarif edebildim ne de adresleri değiştirebildim.
Yürüdükçe sana çıktı işte yine bütün yollar.
Şimdi bir şey sorsam tek bir şey söyler misin?
Yoksa yine hiçbir şey söylemeden çekip gider misin?
Söylesene sen böyle çaresiz bırakıp gitmeyi çok mu seversin?
Her daldan yaprak düşünce, sen sonbahar mı geldi zannedersin?
Aşk-ı Rana
··
45 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.