Karay, oldukça akıcı bir kurguyu sunmuş bizlere. Kitabı okumak, anlamak çok kolay olsa da anlamlandırma konusunda sıkıntılar yaşamadım değil. Kitap bitince sanki olaylar ardı arkasına gelmemiş gibi ben Hilmi Efendinin eşini merak ettim durdum. İnsan sürgün edilir de, kalbi de mi sürgün yer? Evet, bir parçamız geldiğimiz yerde kalıyorsa sürgünü yer fakat bir aidiyet kalır. Eşini çok çabuk unuttun Hilmi Efendi. Eğer ki Seherin "kötü yollara" düştüğünü duymasa Seheri de eşi gibi unutuverecekti. Hatta Suzidilden bir birliktelik görse herkesi çok daha basit ve çabuk unutacaktı. O zamanlar mektup var, haber alamıyor insanlar güç bela. Şimdi biz deli gibi her bulduğumuz mecrada iletişimi sağlama imkanını bulsak da eksiğiz. Ne alaka deneyin elbette hepiniz bir kez de olsa Ghostlandınız veya Ghostladınız. Bu kitabın yayınlandığı dönemden günümüze ne kadar zaman geçse ve bizler modern dünyada yaşadığımızı iddia etsek de gerici zihinler eşliğinde aynı kaldığımız apaçık ortada bence. Kitaptaki her karakter az önceki düşünceme minik de olsa eşlik etti, e bu tabii bana göre. Her insanın içinde bir aşağılık düşünce kutucuğu bulunur, erdem ve güzel ahlak kutusunun bulunduğu gibi. Karakterler bu kutucukların arasında gitti gitti geldi. Gerçekliği buradan yakalamış bence yazar. Tabi bir de duygular var. Duygular işin içine girdiğinde bir olaya bakışımız tutumumuz değişir. Aşk kadar güçlü bir duygu varken İrfanda, Hilmi Efendide biz sadece doğru yaptılar ya da yanlış yaptılar desek ne fark edecek? Kitabı seve seve okurken bir arkadaşımla paylaştım bak dönemini nasıl da çat çat eleştiriyor korkusuzca diye. Öğrendim ki milli mücadele karşıtıymış. Sonra tabi biraz araştırıp bakınca bende anladım. O dönemde bu mücadeleye karşı olup sonrasında destekleyenler yok mu? Elbette var, hepimizin duyduğu bir isim Halide Edip Adıvar. İnsanız, düşüncemiz değişir. Bugün bize doğru gelen yarın gelmeyebilir. Bugün desteklediğimizi yarın çok büyük duygularla geri tepebiliriz. Değişim, dönüşüm hayatın gereği ve de kendisi. Amaaa düşüncelerimiz sadece bizleri değil başkalarını da eleştiriye tutabiliyorsa o zaman dönüşümün samimiyetini sorgulama ihtiyacı duyuyorum. Karay'ın samimiyeti de bana tam geçemedi bu yüzden. Sen kimsin Hacer de sana geçmedi derseniz de haklısınız ama bir konuda eleştiri yapmak için illa o konuda kendimizi kanıtlamış mı olmalıyız? Ben yaşantılarımla ve var olan kafamdaki düşüncelerle kitaba yaklaştım. Bir kitap bir kere yazılsa da okuyan insan sayısı kadar tekrar tekrar yazılıyor görünmez şekillerde çünkü. Bakıp da gördüğümüz her zaman aynı olmuyor ki iyi ki de olmuyor. Yine de güzel kurguydu. Kalemine sağlık Refik Halid Karay.

SürgünRefik Halid Karay · İnkılap Kitabevi · 2018455 okunma

·

58 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.