120 syf.
·
Puan vermedi
Thomas Bernhard'ın Kanadalı piyanist Glenn Gould arasındaki hayali bir dostluk etrafında örülen deha ve saplantı hakkında bir roman. 
Bitik Adam oldukça durgun, kasvetli bir tonda ve belli bir döngüyü tekrar eden bir dille isimsiz bir anlatıcı üzerinden yazılmış. Kitabın ilk sayfası hariç sonuna kadar kesintisiz bir paragraf halinde geçen iç monolog okuyoruz. Takibinin biraz zor olduğunu itiraf etmem gerekiyor. Kitapta piyano virtüözü olmak isteyen ve bu amaçla bir müzik okulunda yolları kesişen 3 gencin; anlatıcımız, “dahi” Glenn Gould ve “bitik adam" Wertheimer"in hırs, başarı, kıskançlık, ölüm, arkadaşlık ekseninde gelişen ve değişen yaşamlarını izliyoruz. Kitapta esas oğlanın en büyük korkusu sıradan olmak. Bu nedenle Bach’ın Goldberg Varyasyonlarını hayali G.Gould karakterinden dinlediği anda bu virtüözlükle baş edemeyeceğini anlıyor ve iki kutuplu dünyasında piyanist olmaktan vazgeçiyor: " Bana en iyiler arasında olmak yetmiyordu, en iyi olmak ya da kimse olmamak istiyordum, böylece vazgeçtim. “Bitik adam” Wertheimer’in ise bu durumu kabullenmesi uzun yıllar alıp kendisini bir intihara sürüklüyor. 
Thomas Bernhard ’ın ünlü piyanist G.Gould’un Salzburg’da bir konserini izlediği ancak tanışmadıkları düşünülüyor. 58 yaşında çiftliğinde yalnızken ölen T.Bernhard izole denebilecek bir yaşam süren, pek az konser veren ve sonunda da 50 yaşında kalp krizi geçirerek ölen G.Gould ile duygusal bir bağ kurmuş gibi. (Bence kesin de ihtimali sizin için koydum:)) Kitap boyunca Gould’un gerçekte de repertuarında olan Bach’ın "Goldberg Varyasyonları” sıkça geçiyor. Ben de kitabı çok sevdiğim bu çeşitlemeler eşliğinde okudum. Kitap kısacık 110 sayfa ama öyle birkaç saate bitirmeyi beklemeyin; altlarını çizecek üzerinde düşünecek epey cümle çıkacak karşınıza.
·
92 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.