Anlamını öğrenmeden önce de, ne anlattığını öğrendikten sonra da çok güzel bir kitap başlığı. Kitabın içinde beni en çok etkileyen yazının başlığı aynı zamanda ama sırf bu yüzden ayrıcalık tanıdığım sanılmasın. Hem kitabın yazarı bile bunu seçtiyse vardır bir bildiği! Dediğim gibi ilk öyküyü çok beğendim. Ama öyle sıradan bir beğenme değildi bu. İçim içime sığmaz bir halde sokakları yürümeme sebep olan, gözümün gördüğü her şeye sevgi beslememi sağlayan bir beğenmeydi. Yazma eyleminin bu derece büyük bir etkileme gücüne sahip olduğunu farkedip, keşke ben de bu güce sahip olsam dediğim beğenmelerden biriydi. Daha ilk cümlelerden itibaren hissetmiştim bunu. Kendi kendime bazı sorgulamalar da yapmadım değil. Bu kitabı bana cc önerdi. Herhangi birinden kitap önerisi almak bile çok değerli ve mutlu edici bir şey iken onun böyle bir şey yapması çok başka bir yere sahip bende. Acaba kitaba başlar başlamaz kitabı bu derece sevmemin bu öneri meselesiyle ilgisi var mı diye düşündüm. Cümleleri "alıntılamalık" bulmaktan okumaya devam edemiyordum. Acele etmemeye karar verdim. Tekrar tekrar okudum ve her seferinde herhangi bir şeyin etkisinde kalmadığından emin olduğum beğenimi tasdikledim. Hikayenin sonu da okuduğum en güzel sonlardandı. Sonraki hikayelerin aynı şekilde etkilemeyeceğini biliyordum. Bunun bir az çok meselesi olmasına da gerek yok. Daha farklı olacaklardı. Öyle de oldular. Bambaşka tatlara sahiplerdi. Hikayelerin önünde çokça imgesel, öykünün nereden çıktığı hakkında fikir veren, yoğunluğu yüksek cümleler içeren girizgahlar vardı. Okuması biraz dikkat gerektirse de çok keyifliydi. Hele yazarın düşüncesini yakalayıp sonuna kadar gidebildiğim vakitler büyük tatmin duyguları yaşadım. Nesneye değer verip hakkkında yazanları seviyorum. Bir kapıdan, bir pencereden, bir evden yola çıkıp bir şeyler anlatanları seviyorum. Daha çok sevdiğimse rüzgardan, dağdan, kelebekten, kuştan nemalananlar. Kelebekleri görmüş mesela yazar. Ne güzel görmüş. İyi ki görmüş. Galiba bu kitabı kütüphaneden alan ilk kişi benim. Kullanılmamış olmanın kokusu ve eski bir kütüphanenin kendi kokusu birleşip garip bir şeye dönüşmüştü. Ben bu kokuyla daha önce karşılaşmadığıma eminim ama yine de bana hatırlattıkları oldu. Bunların ne olduğunu kendime saklıyorum. Puanlandırma konusunda geçen gün bir kitaba "benim bildiğim insanlar ve yerleri anlatıyor" diye 10 puan vermiştim. Madem hiçbir kitaba 10 vermeyeceğim arada böyle "özel" bir olayı olanlara vermeli diye düşündüm. Bunun da gayet özel bir olayı var. Hem cc bana kızmasın sonra "önerdiğim kitaba virginia w. kitabından düşük vermişsin???" diye.

Rüzgar Geri GetirirseMehmet Zaman Saçlıoğlu · İş Bankası Kültür Yayınları · 200934 okunma

·

41 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.