Eveet..:) Nerden başlayayım diye kendimi baya bir dinledim:) Tanışma kitabım oldu Leyla'nın Evi ve yine aslında ne kadar geç kaldığımı düşündüm :( geç kalmama sebep olanları affetmiyorum (annem) (: çocukken arada Zülfü Livaneli yi görürdüm ekranlarda ya da şarkılarını duyardım ama hiç mi hiç gördüklerim ilgimi çekmedi yaklaşamadım fakat şimdi burdan bu yaşımdan bakınca müthiş bir yazar olduğunu müthiş bir gözlemci olduğunu anlıyorum ve yine diyorum kendime artık önyargılar bitecek herkese bir şans verilecek :) ah bu olgunlaşmanın verdiği dinginlik öyle hoş ki :) Şimdi kitaba gelince yine ben asla ve asla konusundan bahsetmeyeceğim tabi ki :) inceleme bu değil-dir çünkü ve burda inceleme adı altında kitabı anlatanlara övgüler yağdırıyorsunuz ya ben şoklara giriyorum:/ her neyse buna takiplesme jestleri de denilebilir :)) Neyse neyse neyse şunu net hissettim Zülfü Livaneli içimizden geçmiş ama haberimiz olmamış:) sanki bir parkın en yüksek tahterevallisine cıkmış ve ordan insanlara baka baka,gözlemleye gözlemleye insandan mezun olmuş bir insan profesörü :) anlattığı her karaktere hak verir misiniz anlar mısınız? evet bunu başarmış her bir bireye geniş bakış açısından bakmamızı sağlamış bravo..Leyla'nın Evi nde geçmişten geleceğe herkesin evinde,işinde,ailesinde bir nebze görmüş olaylar var tabi ekstra hikayelerde çok beğendim yahu ne tatlı,ne huzurlu okuttu kendini..Bu kadar geç kalmanın acı sonucunda Mazhar Alanson un "Ah bu ben" parçası paklar beni :) son olarak bir yazarın hayatta ki görüşü,duruşu her ne olursa olsun bence bi şans verilmeli (bu söz hala okumayanlara tabi ki) Buraya kadar okuduysan teşekkür ederim sevgili okur :) Okuduklarımızın şifa olması dileğiyle...:)

Leyla’nın EviZülfü Livaneli · İnkılap Kitabevi · 202128,5bin okunma

·

224 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Romanokur...E...