286 syf.
10/10 puan verdi
Yeni yılın ilk kitabına inceleme geleneğim devam ediyor…
Hey gidi 
Âşık Veysel heyy! Görüp görebileceği ömrü 7 yaşına kadarmış. Nerden bilebilirdi ki böyle olacağını? Bilse tüm renkleri tanırdı aklında kalan kömür karasından başka. Bilse anasının babasının yüzünü unutmamacısına kazırdı beynine. Aynaya bakınca göreceği suratın yaşlılığını asla bilemeyeceğini falan. Ama o yine de kendi içinde kurduğu karanlığın aydınlığı olan dünyada daha mutluymuş. Gözlerini ameliyat ettirmek istememiş hiç.
Hayatını derleyen ve bir tane de ortak şiirleri bulunan sevdiğim şairlerden 
Ümit Yaşar Oğuzcan’ın anlatımına göre önce su çiçeği bulandırmış gözünü sonra sağlam olana ani hareketinden dolayı değnek batmış. Ne acı bir talihsizlik! Ama o talihsizlikten bambaşka bir talih doğuyor işte. Hayat ne garip, hayatının anlamını hayatının bir parçasını kaybederek buluyor bazen insan… Babasının küçük yaşta oyalansın diye aldığı saz onu buralara kadar getirmiş. Biz de bu güzel ruhun eserlerinden yararlanıyoruz senelerce.
İlk eşi Esma bir başkasına aşıkmış ve birkaç yıl sonra aşığıyla kaçmaya karar verir. Eşinin gideceğini anlayınca Veysel, gittiği yerde muhtaç kalmasın diye ayakkabısına gizlice para koyar. Esma bunu ayağına batınca farkeder. Bu bilgi kitapta yok ama beni her zaman çok etkilemiştir. Sadece asil ruhlu bir insana yakışır bir davranış biçimi, herkes bunu yapamaz.
İnsanın gerçekleri görmesi için gözlere ihtiyacı olmadığının kanıtıdır Veysel. Ülkesine ve milletine aşık bir Ozan. Birlik, beraberlik içinde yaşamayı isteyen, görmese de doğanın tüm renklerine hayran olup, betimleyen bir sanatçı. Fikirlerini ve amaçlarını okuyunca insan eğitimli olmadığına şaşırıyor. Doğrusunu söylemek gerekirse okuyan o kadar çok cahilin içindeyken, böylesine parlak ve üretken bir zihin iyi bir yerden şaşırtıyor.
Vasiyet olarak: “Mezarıma taş koymayın beton dökmeyin, ben öldükten sonra üzerimde otlar bitsin, çiçekler açsın. Taş kapatır, çimento kapatır hiç kimse istifade edemez. Benim toprağım da milletime hizmet etsin oradaki biten otlardan koyun yesin et olsun, kuzu yesin süt olsun, arı yesin bal olsun.” Diyebilen bir bakış açısına sahip. Böyle yüce bir sanatçıya sahip olduğumuz için çok şanslıyız.
Dostların seni unutursa kalpleri kurusun! Yattığın yer hiç incitmesin seni güzel insan…
··
2.047 görüntüleme
ellerine sağlık =)) son kısmı okurken aklıma Aziz Nesin'in vasiyetinde belirttiği "mezarımın yeri belli olmasın. Üzerimde çocuklar oynasın" isteği geldi .. gözler doldu .. huzur içinde uyusun iki güzel insan da .. Kara Toprak' ta yatan o iki güzel insan için gelsin yine Veysel ' den .. Fazıl Say farkı ile ..
youtube.com/watch?v=KG9wifg...
Çok teşekkürler ☺️ iki güzel insan iyi ki geçmişler bu topraklardan… Onlar gibi aydın insanlara çokca ihtiyacımız var. Fazıl Say yine sanatını konuşturmuş harikulâde bir performans mest olunduu 🫠
Emeğinize sağlık, ben de küçük bir anektod anlatayım.
Aşık Veysel bir gece Deniz'lerin evinde konuk. Yemekler yeniliyor, sohbet ediliyor. Bir ara Veysel elini uzatırken bardağı devirecek gibi olunca, Deniz'in babası, 'aman veysel dikkat' deyince, Veysel'de, ' körmüyüz be arkadaş' diyor. 🤣🤣
Ah veysel, iyi ki geçtin bu topraklardan..
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.