Öncelikle kurguyu ve kitapta verilen mesajı ve işleyişi çok beğendim. Maalesef toplumsal bazı tabularımız var ve onları yıkmak çok zor bu yüzden bu tarz kitapların genç kitlelere daha fazla ulaşmasını ümit ediyorum. Kurgunun serilişi (giriş,gelişme, sonuç bölümleri) başarılı. Gereksiz uzatılmamış ya da hızlı yazılarak bir kenara atılmamış. Kitapta sağlıklı bir ilişki var bunu da çok sevdim. Tabiki patron, romantik temaları bütünleşince klişeye girmemek neredeyse imkansız bir durum oluyor fakat bu klişeleri ele alma şeklin başarılıydı. Öyle ben klişeyim diye göze batan bir durum yoktu kitapta aksine klişeleri alıp tersine çevirmişsin ve normalde toksik olan ilişki klişelerini sağlıklı bir hâle getirmişsin. Kitabın sonlarına doğru heyecan artıyor ve okuyucuyu dinç tutuyor. Bazı beklemediğim olaylar da gerçekleştirdi ve beni epey şaşırttı. Genel olarak kurgu ve tema hakkında bir eleştirim yok gayet başarılı. Eleştireceğim nokta şu, kitapta birçok karakterin iç görüsüne yer verildiği için ana karakterler bazen arka planda kalabiliyor ve ana karakterlerle okuyucu daha az bağ kurabiliyor. Bu durum ana karakterlerin daha tek boyutlu ve tek bir özelliği ile ortaya çıkmasına sebep oluyor. Örneğin Algın'ın inatçılığı ve Yetkin'in kadınlara karşı duyarlı olması gibi. Aslında iki karakter de bir insan ve sadece tek bir özellikleri yok. Algın inatçı birinden daha fazlası ama bunu daha detaylı hissedebilmeniz ve Algın ile empati kurup aksiyonlarının altında yatan motivasyonu anlayabilmemiz için Algın'ı daha fazla tanımamız lazım. Yetkin'in diğer özelliklerini, anlatıldığı gibi işinde gerçekten başarılı mı? Nasıl bir patron? Bunların hepsini uygulamalı olarak görmek isterdim. Bunlar biraz sözde kaldı gibi. Eleştireceğim bir diğer nokta ise verilen mesajın işlenişi ile alakalı olacak. Mesaj genelde karakterlerin kendi düşüncesi gibi yazılmış. Bunda kesinlikle bir sıkıntı yok fakat bazı yerlerde tam anlayamadığım bir nedenle -belki çok tekrar edilmesinden dolayı olabilir- bana çok yapay geldiği anlar oldu. Ben bu mesajın karakterin hâl ve haraketleri ve diyaloglarıyla daha çok verilmesini tercih ederdim. Diyaloglar genel olarak güzel ama bazı yerlerde hafiften yapaylık hissettiğim oluyor çünkü normal hayatta kim olursa olsun bu kadar diksiyonlu ve kibar konuşamaz diyorum. Ama minicik yerler yani. Yine de gözüme takıldığı için söylemek istedim ilerki çalışmalarında yol gösterici olması açısından. Ayrıca bazı yerlerde Pars yerine Sarp yazılmış karakterler birbirine karışmış, çok minik yazım hataları vardı. Anlamak için birkaç kez okumak zorunda kaldım. Bu da sanırım editörün dikkatsizliği ya da üstünkörülüğü artık bilemiyorum. Son olarak Algın'ın güçlü bir kadın gibi görünmesinden ziyade daha çok inatçı, sivri dilli ve fevri hareket eden bir karakter fakat bazen ses çıkarması gereken şeylere gerektiği kadar ses çıkarmamaması ve çirkefliğinin sadece Yetgin'e olması benim çok sinirimi bozdu. Bazı noktalarda inatçı ve sivri dilli olmasının dışında aslında pasif agresif bir karakterdi. Algın'ı çok güçlü bulamadım maalesef. Algın ve Yetkin'in ilişkisi gül gibi, sağlıklı, harika fakat ben o heyecanı pek hissedemedim açıkcası. Karnımda kelebekleri pek uçuşturmadı ama yine de güzeldi. Kurgu heyecan vericiydi fakat bu sonu gelmeyen ve bir türlü çözülemeyen kaçırılma meselesi beni biraz baydı Genel olarak kitap güzel ve yazarın ilerleyen dönemlerde kendini daha da geliştireceğine inanıyorum. Kesinlikle potansiyeli var. Şimdilik puanım 6.4/10

Patron - Tek Aşkım SensinCeren Oktay · Panu Kitap · 09 okunma

·

20 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Hilal