Bir insanın bir topluma aidiyet duygusunu veren ismidir. İsmi yoksa o yerde varlığını kabul ettiremez ve hep görmezden gelinir. Kitapta anlatıcı olan Zuhur, büyükannesinden bahsederken; "Pişmanlık duygusundan, görmezden gelmekten, aldırmazlıktan, aldırmıyor gibi görünmekten boğuluyorum."(s.8) "...o ev,o avlu, o ağaçlar bize aitti. O sadece bizimle yaşayan biriydi."(s.34) "Büyükannemin bahçeye diktiği ağaçlar bizimdi.Saksılarda büyüyen bitkiler, çamaşır ipine asılı elbiseler........Büyükannemin kararlılığı...her şey bizimdi. (s.130) Buradaki ifadelerde net bir sekilde büyükannenin fiziki şeylerini bırakın kişiliği dahi sahiplenilmisti. Bir birey olarak kendini gösterebilmesine izin verilmemisti. Ona "Amir'in kızı" şeklinde hitap ediliyordu...kitapta isminden hiç bahsedilmemistir... Kitabın sonralarına doğru büyükannenin küçüklüğünden, annesi ve ağabeyi ölmediği mutlu olduğu zamanlardan bahsederken; "...Ve onun bir adı var."(s.174) şeklinde bahsetmiştir... ***İsminize sahip çıkın!...*** ________________________________________ - Bu roman İngiltere'de eğitim gören Ummanlı Zuhur'un ile memleketinden ayrılmasının hemen ardından vefat eden büyükannesi olarak gördüğü 'Amir'in kızı' nın hikayesi...ayrılırken veda etmeden geldiği için duyduğu vicdan azabı peşini bırakmıyor...hayallerinde, rüyalarında, gerçek yaşamının ayrıntılarında hep büyükanne ile hesaplaşma içerisinde.... Veda, görülen birine yapılır, görmezden gelinen birine değil... - Romanda, Ortadoğu'dan, zenginlikten,sosyal statüden, kadının toplumdaki yerinden bahsetmiştir. - Roman geçmişle bugün arasında gelip gitmektedir.. - Anlatım yapılırken zıtlıklardan faydanılmıştır. - Sembollerde kullanılmıştır...3 sayısı ve üçgen kelimeleri fazlasıyla vardır...Romandaki kafenin adı bile rastgele seçilmemisti ..."Üç Maymun Kafe"... - Akıcı, yalın bir dili var...bir günde bitirebileceğiniz bir roman... Vesselam...

Turunç AğacıJokha Alharthi · Timaş Yayınları · 2023137 okunma

·

64 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Nurhayat