Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Gönderi

Köşemde Gazzali'nin nefis eserini sakin sakin okurken ilim üzerine yaptığı tespitlere hayran kalmamam mümkün değil. Geçmiş yüzyıllarda insanlar bu çağın kültürlü (!) insanları gibi saatlerce televizyon izlemeyi bilmediklerinden hayat, ahlak, ilim, fazilet ve daha birçok konuya kafa yormuşlar. Şimdi, boş ve lüzumsuz konuşmaların, her konuya bir fikir beyan edenlerin, vakti boşa harcamaların zamanındayız. Taberani (r.a) bu durumu yüzyıllar öncesinden bizlere "Siz âlimleri çok, hatipleri (çok konuşanları) az, soru soranı az, cevap vereni çok olan bir devirde yaşıyorsunuz. Böyle bir devirde amel ilimden daha hayırlıdır. Ama zaman gelecek ki, o zamanın alimi az, boş konuşanı çok, soru soranı çok, cevap vereni az olacak. Öyle bir zamanda ilim amelden daha değerli olacaktır" diyerek ne güzel de bildirmiş. Tam da böyle bir zamanda böylesi güzel insanların zihinlerinden dökülüp kitapla buluşan kıymetli fikirleri okumak şifa gibi geliyor insana. Okudukça içimde bir yerler iyileşiyor; kalbime, ruhuma bir ferahlık geliyor. Yine böyle bir anda Yunus'un dizeleri akın ediyor zihnime: "İlim ilim bilmektir, İlim kendin bilmektir. Sen kendini bilmezsin, Ya nice okumaktır. Okumaktan mânâ ne? Kişi Hakk' ı bilmektir. Çün okudun bilmezsin. Ha bir kuru emektir” "Verilen her şeyin hesabı görülecekken şimdi ilim verilen insan mı ziyandadır yoksa diğer yaratılmışlar mı?" diye muhasebeye giriyor zihnim. Sonra bunun cevabını bizi Yaratanın ifadeleri veriyor: "Biz emaneti göklere, yerküreye ve dağlara teklif ettik, ama onlar bunu yüklenmek istemediler, ondan korktular ve onu insan yüklendi. Kuşkusuz insan çok zalim, çok bilgisizdir.(Ahzap:72)" İşte tam da böyle, tefekküre vurunca kendimi beynimde muhabbet muhabbeti açıyor :) En sonunda düşüyor aklıma Necip Fazıl'dan şu mısralar: "Seni dağladılar, değil mi kalbim, Her yanın, içi su dolu kabarcık. Bulunmaz bu halden anlar bir ilim; Akıl yırtık çuval, sökük dağarcık. Sensin gökten gelen oklara hedef; Oyası ateşle işlenen gergef. Çekme üç beş günlük dünyaya esef! Dayan kalbim üç beş nefes kadarcık!" İnsan diyorum hem kocaman bir umman hem de o ummanda minicik bir damla. Bu ikisi arasında sıkışıp kalmış bir muamma...
·
1 artı 1'leme
·
26 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.