İlk kısımda dil öncesi homo sapiens, homo erectus ve neandertallerin yaşama biçimleri, kullandıkları eşyalar ve iletişim biçimleri üzerine detaylıca eğilerek başlamış kitaba yazar. Dilden önceki dönemlerde şekillenmeye başlayan yaşam biçimleri gereği ortaya çıkan totem, tabu ve inançlara da değinerek tanrılarının doğuşunun kökenini aramış. Akabinde ev hayatının başlangıcı ve kasaba, şehir yapılanmalarının oluşmaya başlamasıyla inanışlarda ve ritüellerde yaşanan değişimleri ele almış. İkinci kısımda ise girizgah, ruh kavramı, adak kavramı, kurtarıcı kavramı gibi dini ögelerin temelini oluşturan temel kavramların ilkel inanışlardaki karşılığını açıklamakla başlıyor. Buradan da ilk tek tanrılı dine geçerek yaşanan inanç evrimini açıkça ve oldukça detaylı bir biçimde işliyor. Romalılar, Cermenler, İsrailliler, Mısırlılar, Yunanlar başta olmak üzere dönemin dünyasının şekillenmesinde baş rol oynayan toplumlara da değiniyor. İkinci kısmın sonunda ise Hristiyanlığın doğuşu ele alınıyor. Diğer yandan uzak doğu ve Hint inançlarına değinerek, dünyanın genel fotoğrafını çizmeye çalışmış yazar. Ancak o kadar detay ve gereksiz ayrıntıya boğmuş ki kopuyor okuma. Devamında ise "şimdi Freud'a geçiyoruz hadi bakalım." derken yazar Avrupa'yı başlı başına ele alarak hem Avrupalı düşünürleri hem de dönemin kıtasında yaşanan siyasal gelişmelerin etkilerini ele alarak bilimsel ve inançsal gelişimi ele alıyor. - Hristiyan dogmatizm - Papa otoritesi - Sekülerizmin ortaya çıkışı ve bireyci düşüncenin doğuşu - Eğitim öğretimin yayılması - Protestanlığın doğuşu - Deney ve bilim - Amerika'nın keşfi - Yeni fikirler gibi yine mide ağrıtırcasına detay vererek anlattığı konu başlıklarını içeren bir bölüm ortaya koyup son kısma geçiyor. Son kısımda içimden "nerede arkadaş bu Freud?" diye sormaya başlamışken, yazar hakikat kavramını ele alarak devamında Romantizm akımına geçiyor. Uzun uzun romantizmi yaşarken Doğu'nun kültürel yükselişini okumaya başladığımı fark ettim. Artık kitabın kontrolünü bıraktım. Akışına kapılıp nerede biteceğini merak etmeye başladım. Hani derler ya bir şeye sahip olursan o da sana sahip olur diye. İşte 1000. sayfaya gelirken artık kitap bana sahip olmuştu. Romantizm sonrası artık biraz olsun Freud beklerken bu sefer de tarih ve tarih öncesi zaman kavramı çıktı karşıma. Kitap hiç bitmeyecek gibiydi. Ardından istatistik bilmine giriş yaparken "ehh yeter artık" diye haykırdım! Kitabın adına bakıp ilk insandan Freud'a psikanaliz içerikli kitap beklerken böylece geçti gitti koca kitap. Neyse artık Freud'a gelir herhalde derken bir baktım ki karşımda Milliyetçilik ve Emperyalizm.... Yani ne diyeyim ben sana Peter Watson! Artık kitabın sonlarınadoğru bu bölüm de bitti ve hah işte şimdi diyemeden materyalizm tokadını yedim. "Hmm böyle bitiyor kitap" dedim beklentilerim yerle bir olmuş şekilde ve artık kapanışta bilinçdışının keşfi başlığı karşıladı beni... Kitaptaki en kısa bölüm bu bölüm bu arada. Peter Watson sanki "Kitabın adına o kadar Freud yazdık bari şuna bir değineyim." demiş gibi bir bölümdü. -ki zaten bildiğimiz şekliyle anlatılmış. Diğer bölümlerde olduğu gibi müthiş bir ayrıntı verme kaygısı da yok bu bölümde... Yazar, kitabına adına Ateşten Freud'a demek yerine toplum bilmi bazlı başka bir isim verse müthiş bir kitap diyebilirdim ancak okur böyle ters köşe edilmez ki! Tam bir the bad the good and the ugly tadında bir kitaptı.