İlksöz: İnsanlık da gitti. Çocukken dedemin bahçesinde görmüştüm kuş avlayanları. Dedem yaşlanıp da bahçeyle ilgilenemeyince dize kadar ısırganlar sarmıştı her yanı. İşte o ısırganlara ağlarını kurardı kuşçular. Ortada ya bir kafesin içinde ya da ayağındaki halkaya ip bağlanmış bir saka olurdu. O çırpındıkça, öttükçe sakalar sürüler halinde o ısırgan yığınına gelirdi. Biraz ilerde kuytuda duran kuşçu da çekiverirdi ağın ipini. Onlarca kuş ağın altında kalırdı. Semih, Hayri, Süleyman. Anadolu'dan kopup İstanbul'a savrulmuş ailelerin İstanbul'da savrulmamak için direnen çocukları. Zorlu şartların üstesinden gelmek için kötü ve sakıncalı yollarda gitmek yerine, iyiniyet ve umutla döşedikleri bir yol yapmışlar kendilerine. İstanbul'un insanının daha az olduğu, kuşların bolca olduğu yerlerinde düzeneklerini kurup kuş avlarlar. Yakaladıkları saka kuşlarını, insanların fazla olduğu yerlerde, meydanlarda, camilerde azatlık kuş diye satarlar. İnsanlar da saldıkları, özgürlüğe kavuşturdukları kuşların onları cennetin kapısında bekleyeceğine inanır. "Azat buzat, bizi cennet kapısında gözet." Çocuklar meraktan ve sevinçten, yaşlılar da belki de cennetin kapısını görme gününün yaklaştığını hissettiğinden salıverirler bu kuşları. Ama gönüldeki, o kuşların gökyüzünde özgürce uçuşunun verdigi ferahlıktır. Bu basit, yalın bir o kadar da zararsız inanç kaybolur gider zamanla. İnsanlar eskisi gibi rağbet göstermez bu kuşların azatlığına. Basit bir olay üzerinden güçlü bir hikâye çıkarır Yaşar Kemal. Anadolu'nun her köşesinde var olan o duru inancın, İstanbul'da üstelik Anadolu'dan gelenlerce nasıl yok edildiğini işler. İster insanlığın, merhametin, iyiliğin kayboluşu deyin ister insanın maneviyattan maddiyata yolculuğu deyin hiç farkermez. Gerçek olan şudur ki kuşlar değil insanlıktır uçup giden aslında. Yaşar Kemal külliyat yolculuğunda 16. kitaptı. Bu kez Çukurova dışında, İstanbul'daydık. Ustanın kaleminin her yerde usta olduğunu görmek bir o kadar keyifliyse de o kalemin insanlığın bozulmaya başlamasını 1970'lerin sonunda yazmaya başlaması da bir o kadar üzücü. Tavsiyemdir. Kitapla. Sağlıcakla. . . . Sonsöz: Cehennem yerinde hiç ateş yoktur, herkes ateşini burdan götürsün ... . .

Kuşlar da GittiYaşar Kemal · Adam Yayınları · 200113,5bin okunma

·

61 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Özcan